Θρίαμβος στη Βενετία για τον Γιώργο Λάνθιμο: Κέρδισε το Χρυσό Λέοντα για το «Poor Things»

Το Χρυσό Λιοντάρι του 80ού Φεστιβάλ Βενετίας κέρδισε ο Γιώργος Λάνθιμος για το «Poor Things» με πρωταγωνίστρια την Έμα Στόουν και τους Μαρκ Ράφαλο, Γουίλεμ Νταφόε.

Ο Λάνθιμος ήταν το φαβορί για το 80ό φεστιβάλ κινηματογράφου που ολοκληρώθηκε το βράδυ του Σαββάτου.

«Θέλω να ευχαριστήσω το φεστιβάλ, το συνεργείο και όλους τους συνεργάτες. Πήρε κάποια χρόνια μέχρι η κινηματογραφική βιομηχανία να είναι έτοιμη για μία τέτοια ταινία» είπε ο Γιώργος Λάνθιμος παραλαμβάνοντας το βραβείο και ευχαρίστησε το συγγραφέα του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε η ταινία Άλισντερ Γκρέι και τον σεναριογράφο Τόνι ΜακΝαμάρα, ο οποίος απουσίαζε από την τελετή λόγω της εν εξελίξει απεργίας των Αμερικανών σεναριογράφων στους οποίους ο Έλληνας σκηνοθέτης εξέφρασε τη συμπαράσταση του.

Ο Γιώργος Λάνθιμος ευχαρίστησε τη σύντροφο του, Αριάν (Λαμπέντ) που «είναι πάντα εδώ για μένα. Και πάνω απ’ όλα θέλω να ευχαριστήσω αυτό το απίστευτο πλάσμα, το χαρακτήρα της ταινίας- τη Μπέλα Μπάξτερ και βέβαια την Εμα Στόουν που είναι και αυτή ένα απίστευτο πλάσμα».

Η ιστορία, που εκτυλίσσεται στη βικτοριανή εποχή, αντικαθιστά το τέρας με την Μπέλα, μια όμορφη νεαρή νυμφομανή, η οποία αυτοκτονεί για να ξεφύγει από τον βίαιο άντρα της. Την Μπέλα επαναφέρει στη ζωή ένας εκκεντρικός επιστήμονας, ο Γκόντγουιν Μπάξτερ, δίνοντάς της, ωστόσο, το μυαλό ενός μωρού. Διψασμένη να μάθει τι εστί ζωή, το σκάει με τον Ντάνκαν, έναν ικανό και με αμβλυμμένη ηθική δικηγόρο, σε μια περιπέτεια περιπλάνησης. Απελευθερωμένη από τις προκαταλήψεις και τα στεγανά της εποχής της, η Μπέλα επιδιώκει να δώσει τη μάχη της για την ισότητα και την ελευθερία.

«Είναι μια ταινία που δεν περιγράφεται εύκολα. Μου είναι δύσκολο να εξηγήσω τι είναι» είχε δηλώσει ο Γιώργος Λάνθιμος στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο του φεστιβάλ Βενετίας, μετά τις δημοσιογραφικές προβολές. «Βασιστήκαμε στο μυθιστόρημα, αλλάξαμε λίγο τη δομή του, ωστόσο μείναμε αρκετά πιστοί. Απ’ όταν διάβασα το βιβλίο, ήξερα ότι η ταινία θα εστιάζει στον χαρακτήρα της Μπέλα, θ’ ακολουθήσει την δική της οπτική. Μιας γυναίκας με ελεύθερη σκέψη, χωρίς φόβο και προκαταλήψεις, που βιώνει τον κόσμο με τους δικούς της όρους. Αυτή την κατεύθυνση ακολουθήσαμε στην ταινία. Αλλά και το χιούμορ, οι ήρωες, το ύφος, η ουσία του μυθιστορήματος βρίσκεται μέσα στην ταινία» πρόσθεσε.

Τα βραβεία

Το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας απονεμήθηκε στην Κέιλι Σπέινι για τον ρόλο της στην ταινία «Priscilla» που είναι βασισμένη στο βιβλίο της Πρισίλα Πρίσλεϊ “Ο Έλβις και εγώ”, και το βραβείο Αντρικής Ερμηνείας στον Πίτερ Σάρσγκαρντ για το «Memory».

ΕΠΙΣΗΜΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Χρυσός Λέοντας: «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου

Αργυρός Λέοντας – Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής: «Εvil Does not Exist» του Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι

Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας: Ματέο Γκαρόνε για το «Io Capitano»

Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Coppa Volpi: Κέλι Σπίνι για το «Priscilla» της Σοφία Κόπολα

Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Coppa Volpi: Πίτερ Σάρσγκααρντ για το «Memory» του Μισέλ Φράνκο

Βραβείο Σεναρίου: Πάμπλο Λαραΐν & Γκιγιέρμο Καλντερόν για το «El Conde»

Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής: «Green Border» της Αγκνιέσκα Χόλαντ

Βραβείο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι για νέο ταλέντο: στον Σεϊντού Σάρ, πρωταγωνιστή του «Io Capitano» του Ματέο Γκαρόνε

Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας LION OF THE FUTURE – LUIGI DE LAURENTIS: «Love is a Gun» του Λι Χονγκ-σι

ΤΜΗΜΑ ORIZZONTI (ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ)

Καλύτερη Ταινία: «Explanation for Everything» του Γκαμπόρ Ράις

Βραβείο Σκηνοθεσίας: Μίκα Γκούσταφσον για το «Paradise is Burning»

Ειδικό Bραβείο της Επιτροπής: «Una Sterminata Domenica» του Αλέν Παρόνι

Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία: Μαργκαρίτα Ρόζα ντι Φρανσίσκο για το «El Paraiso»

Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία: Ταργκέλ Μπολντ-Ερντέν για το «City of Wind»

Καλύτερο Σενάριο: «El Paraiso» του Ενρίκο Μαρία Αρτάλε

Καλύτερη ταινία Mικρού Mήκους: «A Short Trip» του Ερενίκ Μπεκιρί

Audience Award Armani Beauty: «Felicita» της Μικαέλα Ραματσότι

ΒΡΑΒΕΙΑ IMMERSIVE

Venice Immersive Special Grand Jury Prize: «Emperor» των Μάριον Μπέργκερ και Ιλα Κοέν

Venice Immersive Special Grand Jury Prize: «Flow» του Aντριαν Λόκμαν

Venice Immersive Best Experience: «Songs For a Passerby» της Σελίν Ντεμέν

Venice Classics Best Restored Film: «Ohhikoshi» του Σίντζι Σομάι

Venice Classics Best Documentary on Cinema: «Thank You Very Much» του Αλεξ Μπρέιβερμαν

Επικεφαλής της κριτικής επιτροπής ήταν ο Αμερικανός και βραβευμένος με ‘Όσκαρ σκηνοθέτης Ντέμιαν Σαζέλ (δημιουργός του «La La Land» και του «Babylon»). Μετείχαν ακόμη, μεταξύ άλλων, η Νεοζηλανδή σκηνοθέτρια Τζέιν Κάμπιον («Μαθήματα πιάνου»), η Αμερικανίδα Λόρα Πόιτρας και η Γαλλίδα Μία Χάνσεν Λαβ.

 Το χρυσό άγγιγμα του σκηνοθέτη

Ομως με το «Poor Things» και τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία, το τερμάτισε. Δικαίως, όπως συνάγει κανείς από την ομοβροντία των ειδημόνων που δεν βρίσκουν ψεγάδι στο νέο του φιλμ.

Οι ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου είθισται να διχάζουν. Σε άλλους αρέσουν και σε άλλους δεν αρέσουν. Κάποιοι τις αποθεώνουν και κάποιοι τις παρακολουθούν με απορία. Υπάρχουν αυτοί που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των θεατών του ήδη από την εποχή του φιλμ «Κινέτα» και εκείνοι που μυήθηκαν στον κινηματογραφικό κόσμο του μετά τη διεθνή απήχηση του «Αστακού» (Lobster), του «Θανάτου του Ιερού Ελαφιού» (The Killing of the Sacred Deer), μα κυρίως μετά την οσκαρική επιτυχία της «Ευνοούμενης» (The Favourite), που χάρισε στην Ολίβια Κόλμαν και το πρώτο Όσκαρ ερμηνείας της καριέρας της.

Είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν κάθε νέο φιλμ του Έλληνα δημιουργού ως magnum opus του και άλλοι που, όσο φιλότιμα κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν να ξεδιαλύνουν αν τα θέματα των ταινιών του και η μεταχείριση που επιφυλάσσει κάθε φορά ο σκηνοθέτης στους χαρακτήρες τους είναι κωμική ή δραματική. Στην πραγματικότητα, αξιοποιεί και εναλλάσσει τις δύο όψεις αριστοτεχνικά. Α, και με χαρακτηριστική επιτυχία, αφού όλες οι ταινίες του από τον «Κυνόδοντα» και μετά έχουν διακριθεί σε διεθνείς φεστιβαλικές διοργανώσεις και έχουν τιμηθεί σε οικουμενικής αποδοχής θεσμούς (βλ. Όσκαρ, BAFTA, Χρυσές Σφαίρες κ.λ.π.).

Για να έρθουμε στον πρόσφατο θρίαμβο του έβδομου μεγάλου μήκους φιλμ του, το ήδη διάσημο «Poor Things» (Χαμένα Κορμιά), που τιμήθηκε με την ανώτατη διάκριση, ήτοι τον Χρυσό Λέοντα, στο 80ό Φεστιβάλ Βενετίας, άλλοι -μάλλον οι πιο μετριοπαθείς- έγραψαν πως αμέσως μετά την πρώτη παγκόσμια προβολή του το κοινό χειροκροτούσε για επτά λεπτά της ώρας και άλλοι ότι οι θεατές επευφημούσαν για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο.

Είναι πάντως ενδιαφέρον ότι, ενώ παραδοσιακά οι «καταναλωτές» των λανθιμικών κινούμενων εικόνων συμφωνούν ότι διαφωνούν -και είναι απολύτως εντάξει με αυτό-, αυτή τη φορά αποθέωσαν ομόθυμα την ταινία που συνεχίζει τη φεστιβαλική πορεία της -επόμενος σταθμός το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λονδίνου- και αναμένεται να ξεκινήσει την πορεία της στις κινηματογραφικές αίθουσες του κόσμου στις αρχές του Δεκεμβρίου. Δηλαδή μέσα στο χρονικό πλαίσιο που ορίζει η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου ώστε να συμπεριλάβει το «Poor Things» στις οσκαρικές υποψηφιότητες του 2024.

Ηδη κάποιοι εύλογα προεξοφλούν πως με εχέγγυο τον Χρυσό Λέοντα ο Λάνθιμος θα μονοπωλήσει την 96η απονομή των βραβείων που προγραμματίζεται για τις 10 Μαρτίου, ενώ σχεδόν προτρέπουν την Εμα Στόουν να κάνει χώρο στο φτωχικό της για το δεύτερο Οσκαρ της. Ο Ελληνας δημιουργός πιθανότατα συναινεί, αφού κατά την παραλαβή του βραβείου στη Μόστρα δήλωσε ότι το «Poor Things» δεν θα ήταν η ίδια ταινία χωρίς την -εκκωφαντικά απούσα από τη Βενετία λόγω της απεργίας των αμερικανικών σωματείων σεναριογράφων και ηθοποιών- Αμερικανίδα σταρ (και εν προκειμένω παραγωγό της ταινίας).

Όπως και να ’χει, ο χρόνος στην περίπτωση του «Poor Things» κύλησε ξεκάθαρα υπέρ του Λάνθιμου. Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι πρωτοδιάβασε την ομότιτλη νουβέλα λίγο μετά το τέλος των γυρισμάτων του «Κυνόδοντα». Το 2010 ταξίδεψε μάλιστα στη Σκωτία για να συναντήσει από κοντά τον συγγραφέα Αλασντερ Γκρέι, όπως αφηγήθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του, και να τον πείσει να του παραχωρήσει τα δικαιώματα για τη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη – τη διασκευή ανέλαβε ο Τόνι Μακ Ναμάρα, σεναριογράφος και της «Ευνοούμενης».