Τι συμβαίνει τελικά με την Ελληνική μουσική; Γιατί ” πρέπει” να ακούγεται υποχρεωτικά.

Το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού αλλάζει τα δεδομένα σε κοινόχρηστους χώρους, αλλά και ρ/σ όπου ακούγεται μουσική.

Αν δεν έχετε διαβάσει τι θα ισχύει και βεβαίως αφορά πολύ κόσμο ο οποίος έχει επαγγελματική σχέση με τη μουσική αφ’ ενός, αλλά και όσους χρησιμοποιούν τη μουσική ως διασκέδαση για τους επισκέπτες – πελάτες τους και ακροατές , σε αυτό προβλέπονται κίνητρα για ραδιοφωνικούς σταθμούς που δεν έχουν αμιγώς ελληνικό ρεπερτόριο προκειμένου να αυξήσουν την ελληνική μουσική που παίζουν. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το κράτος πληρώνει για να παίζονται περισσότερα ελληνικά τραγούδια. Ίσως αυτό ικανοποιεί μια μερίδα Ελλήνων καλλιτεχνών (αν δεν τους μειώνει) αλλά φαίνεται να είναι το λιγότερο μπροστά σε άλλα που θα επιβάλουν με το ζόρι την ελληνική μουσική. 

Ρίξτε μια ματιά σε αυτά που φέρνει το καινούργιο νομοσχέδιο:

  1. Στους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων και των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων των υποπερ. αα) και δδ) της περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄155) και εφόσον εκτελείται δημόσια μουσική, το ελάχιστο ποσοστό εκτέλεσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών δεν μπορεί να είναι κατώτερο του σαράντα πέντε τοις εκατό (45%) του συνόλου των εκτελούμενων μουσικών έργων.
  2. Τα ξενοδοχεία και τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα της παρ. 1 υποβάλλουν εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου κάθε ημερολογιακού εξαμήνου στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας μορφότυπους από τους οποίους προκύπτει η τήρηση της υποχρέωσης της παρ. 1.
  3. Στους κοινόχρηστους χώρους των εμπορικών κέντρων και εφόσον εκτελείται δημόσια μουσική, το ελάχιστο ποσοστό εκτέλεσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών δεν μπορεί να είναι κατώτερο του σαράντα πέντε τοις εκατό (45%) του συνόλου των εκτελούμενων μουσικών έργων.
  4. Οι έχοντες την εκμετάλλευση των χώρων της παρ. 1 υποβάλλουν, εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου κάθε ημερολογιακού εξαμήνου, στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας τους μορφότυπους από τους οποίους προκύπτει η τήρηση της υποχρέωσης της παρ. 1.
  5. Ελληνικές οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες, οι οποίες χρηματοδοτούνται με οποιοδήποτε τρόπο από τον δημόσιο τομέα κατά την έννοια της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (A΄ 143), υποχρεούνται να ενσωματώνουν ελληνόφωνα τραγούδια ή ορχηστρική μουσική απόδοση ελληνόφωνου τραγουδιού σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης της παραγωγής ή της ταινίας.
  6. Η υποχρέωση ενσωμάτωσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης των οπτικοακουστικών παραγωγών και των κινηματογραφικών ταινιών της παρ. 1 δεν αποτελεί πρόσθετη προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση αυτών.

Κανείς δεν γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι, ποιοι καλλιτέχνες θα έχουν προτεραιότητα σε επιδοτήσεις κλπ αλλά και θα προτιμούνται σε διάφορες playlist. Είναι πολλά τα ερωτήματα που δημιουργούνται αλλά κυρίως αν αυτό το νομοσχέδιο φέρνει την ”αναβάθμιση” του προϊόντος της Ελληνικής μουσικής.