Ημέρα θλίψης και πένθους για τη Μεσσηνία, έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής Αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης

Φτωχότερη από σήμερα είναι η Μεσσηνία, αλλά και όλη η Ελλάδα, καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης.

Ένας άνθρωπος που κατάφερε να φέρει ξανά στο φως την Αρχαία Μεσσήνη, αφιερώνοντας τη ζωή του σε αυτόν τον τόπο, μιας και από το 1986 εγκαταστάθηκε και έμεινε μόνιμα στην Ιθώμη.

Δε φοβήθηκε να τα βάλει με ανθρώπους του υπουργείου Πολιτισμού, της Εφορείας Αρχαιοτήτων, πολιτικούς αλλά και αυτοδιοικητικούς, με μόνο στόχο του την προστασία και την ανάδειξη της Αρχαίας Μεσσήνης.

Ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε στο επίκεντρο τον πολιτισμό της Μεσσηνίας, φέρνοντας στο φως την Αρχαία Μεσσήνη άφησε πριν από λίγο την τελευταία του πνοή.

Ο Πέτρος Θέμελης την περασμένη Τρίτη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αντιμετωπίζοντας πρόβλημα υγείας, τα τελευταία 24ωρα έδινε μάχη για τη ζωή του στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Καλαμάτας, αφού ούτε τις τελευταίες του στιγμές του δεν ήθελε να φύγει από την αγαπημένη του Μεσσηνία, όπου και κατέληξε.

Σίγουρα το κενό που αφήνει πίσω του είναι τεράστιο και η Μεσσηνία μόνο να τον ευγνωμονεί μπορεί για το πολύτιμο έργο του.

Καλό ταξίδι, “κύριε καθηγητά”!

Βιογραφία

Ο Πέτρος Θέμελης (1936- 2023), γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, γιος του φιλόλογου και υπερρεαλιστή ποιητή Γεωργίου Θέμελη και αδελφός του βιολιστή και διευθυντή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης Δημητρίου Θέμελη. Ολοκλήρωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Αρχικά ξεκίνησε σπουδές Φιλολογίας. Πήρε πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1959, καθώς και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1972.

Το 1962, προσελήφθη ως επιστημονικός βοηθός στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης. Κατά το διάστημα 1963-1980 ήταν Επιμελητής και Έφορος Αρχαιοτήτων στις Αρχαιολογικές Περιφέρειες Ηλείας-Μεσσηνίας, Αττικής, Εύβοιας, Φωκίδος-Λοκρίδος και Αιτωλοακαρνανίας, ενώ το διάστημα 1977-1980 ήταν Διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου των Δελφών. Από το 1980 ως το 1984, ήταν Προϊστάμενος της Εφορίας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, ενώ από το 1984 εώς το 2004 διετέλεσε καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.

Ως καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης διεύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή του Τομέα Ι στην αρχαία Ελεύθερνα του Μυλοποτάμου Ρεθύμνου για την οποία έγραψε και επιμελήθηκε σημαντικό αριθμό επιστημονικών εκδόσεων. Από το 1987, είναι διευθυντής του Προγράμματος Ανασκαφής και Αναστήλωσης της αρχαίας Μεσσήνης, για την οποία έχει συγγράψει μονογραφίες και πλήθος επιστημονικών άρθρων. Οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Μεσσήνης έχουν αποκαλύψει πολλά από τα μνημεία που περιγράφει και τον 2ο αι. μ.Χ. ο περιηγητής Παυσανίας.

Είχε λάβει μέρος και διευθύνει ανασκαφές στη Βεργίνα, στην Πέλλα, στην Ολυμπία, στους Δελφούς, στην Ερέτρια, και στο Κάλλιο.

Στις 18 Ιανουαρίου 2005, παρέλαβε τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Στις 27 Οκτωβρίου 2023 πέθανε σε ηλικία 87 ετών, να σημειωθεί ότι τα τελευταία 24ωρα έδινε μάχη για τη ζωή του στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Καλαμάτας, αφού ούτε τις τελευταίες του στιγμές του δεν ήθελε να φύγει από την αγαπημένη του Μεσσηνία, όπου και κατέληξε.

Δημοσιεύματα: Δέκα μονογραφίες, διακόσιες πενήντα επιστημονικές μελέτες, βιβλιοκρισίες, αρχαιολογικοί οδηγοί, εκθέσεις ανασκαφών, πρόλόγοι εκδόσεων, άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, μεταφράσεις. Επιφυλλίδες του δημοσιεύονται τακτικά στον ημερήσιο αθηναϊκό και μεσσηνιακό τύπο.

Διακρίσεις: Επίτιμος δημότης Μεσσήνης, Ανδρούσας και Καλαμάτας, ισόβιος Εταίρος της Εν Αθήναις Aρχαιολογικής Eταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας των Ηνωμένων Πολιτειών, μέλος της Eταιρείας Eυβοϊκών Mελετών, του Γερμανικού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, του Aυστριακού Aρχαιολογικού Iνστιτούτου, μέλος της Eπιτροπής Συντήρησης Mνημείων Aκροπόλεως, πρόεδρος της Eταιρείας Mεσσηνιακών Aρχαιολογικών Σπουδών, αντιπρόεδρος του Iδρύματος Γ. Ψαροπούλου Nεότερης Kεραμικής.
Το 2005 τιμήθηκε με τον χρυσό Tαξιάρχη του Tάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Eλληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο για το διδακτικό, επιστημονικό και ανασκαφικό έργο του. Το 2016 τιμήθηκε για τους ίδιους λόγους με τον ανώτερο χρυσό Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.
Το 2016 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

(el.wikipedia.org)