Κλασσικό Ελληνικό gourmet θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα από τα αγαπημένα πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Προφανώς μιλάμε για τον τηγανητό μπακαλιάρο με σκορδαλιά που συνηθίζουμε να τρώμε αρκετές φορές τοn χρόνo, αλλά έχει την ιδιαίτερη τιμητική του την 25η Μαρτίου.
Πως προέκυψε αυτό το έθιμο; Χωρίς να είναι ξεκάθαρη η ημερομηνία, ανέρχεται σε δεκαετίες-ίσως και περισσότερο, η Ορθόδοξη Εκκλησία τον μήνα Μάρτιο που είναι και Σαρακοστιανός, επιτρέπει στους Χριστιανούς να τρώνε ψάρι μόνο δυο φορές. Η πρώτη είναι η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, δηλαδή η 25η Μαρτίου που επιτρέπεται επίσης το λάδι και το κρασί και η δεύτερη η Κυριακή των Βαΐων.
Οι λόγοι που φαίνεται να καθιέρωσαν τον μπακαλιάρο ήταν οικονομικοί και πρακτικοί. Ιδιαίτερα στην ηπειρωτική χώρα, που δεν βρεχόταν από θάλασσα, οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να προμηθεύονται φρέσκα ψάρια με την ευκολία που μπορούσαν τα νησιά και οι παράκτιες περιοχές. Η λύση του παστού μάλιστα μπακαλιάρου που δεν χρειαζόταν ούτε ψυγείο ήταν η καλύτερη δυνατή. Επίσης ήταν και είναι σχετικά φτηνός, άρα προσιτός σε όλα τα βαλάντια.
Ψάχνοντας την ιστορία του μπακαλιάρου, βρίσκουμε ότι ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, περίπου το 800 μ.Χ. Πολλοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι το κυνήγι του έφτασε κάποιους μέχρι το ”νέο κόσμο”. Το εμπόριο του άρχισε αρκετά αργότερα και για τους λόγους που αναφέρθηκαν έγινε αγαπητό φαγητό από όλους.
Το ”ψάρι του βουνού” όπως τον αποκαλούν είναι στις κορυφαίες προτιμήσεις των Ελλήνων όχι μόνο την περίοδο της Σαρακοστής αλλά και ολόκληρης της χρονιάς.
0 comments