Με τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη από το ΓΕΛ Μεσσήνης, συνεχίστηκε το «10ο Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος»

Το πρόγραμμα της σημερινής τρίτης ημέρας  του  10ου Διεθνούς Νεανικού Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος στην Αρχαία Μεσσήνη, συνεχίστηκε με την παράσταση «Τρωάδες» του Ευριπίδη  από το 1ο Γενικό Λύκειο Μεσσήνης.

Το κοινό που κατέκλυσε το Εκκλησιαστήριο της Αρχαίας Μεσσήνης,  ενθουσιάστηκε από την εξαιρετική παράσταση της θεατρικής ομάδας του 1^ου ΓΕΛ Μεσσήνης υπό την καθοδήγηση των καθηγητών Νίκου Φουσιάνη και Αγγελικής Ρακιντζή,  χαρίζοντας  στο  τέλος  το ζεστό του χειροκρότημα.

Παρευρέθηκαν μαθητές από τo Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Λογγάς, το Δημοτικό  Σχολείο Αριστομένους,  το 21ο και  το 16ο Καλαμάτας, το 3ο Κυπαρισσίας, το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης “Αριάδνη”, το 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας και το Λύκειο Ανδρούσας.

Μετά το τέλος της παράστασης δόθηκαν αναμνηστικά  διπλώματα  σε όλους  τους συντελεστές από τον Καθηγητή Αρχαιολογίας κ. Πέτρο Θέμελη  και τον πρώην πρόεδρο του Συλλόγου των Απανταχού Νησιωτών «Ο ΠΑΜΙΣΟΣ» Μιχάλη Γαβρά. 

Καθημερινά στον αρχαιολογικό χώρο όπου πραγματοποιείται το φεστιβάλ βρίσκονται ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Μεσσήνης σε θέματα Πολιτισμού Γιώργος Δαβίλλας και η κοινοτική σύμβουλος Μεσσήνης Λίνα Καμαρινοπούλου.

Υπόθεση του  έργου:

Στις Τρωάδες οι νικητές Έλληνες ρημάζουν την Τροία και η ολοκληρωτική τους ασέβεια προς ανθρώπους-αιχμαλώτους, προς ναούς, ιερά και τάφους πεθαμένων προκαλεί την μήνιν του Ποσειδώνα και της Αθηνάς (συμμάχου των Αχαιών κατά την διάρκεια του Τρωικού πολέμου), οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία απεργάζονται τον όλεθρο των ασεβών Ελλήνων. Ο Ευριπίδης όμως δεν αρκείται σ’ αυτόν τον προφανή συμβολισμό. Επιχειρεί κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο.

Χωρίς ν’ αναφέρεται στην αγριότητα του πολέμου αυτού καθ’ εαυτού, προβάλλει τα δεινά που έπονται του πολέμου και φανερώνει το πως αυτά τα δεινά επενεργούν στον ψυχισμό των ανθρώπων που τα υφίστανται. Κάθε θύμα έχει τη δική του αντίδραση που αποκαλύπτει το χαρακτήρα του και τον εσωτερικό του κόσμο.

Άλλη η αντίδραση της Κασσάνδρας, διαφορετική εντελώς εκείνη της Ανδρομάχης. Και ξεχωριστή εκείνη της Εκάβης, που είναι και το κορυφαίο πρόσωπο της τραγωδίας. Η Εκάβη, η γηραιά βασίλισσα της Τροίας, αρχικά εμφανίζεται μέσα στον πόνο και την απόγνωση. Ο θρήνος για τις δυστυχίες που την χτυπούν ή μια πίσω από την άλλη, γίνεται πιο οδυνηρός καθώς αναπολεί το ευτυχισμένο παρελθόν, το δικό της και της οικογενείας της. Και ενώ είναι βυθισμένη στην απελπισία, με την εμφάνιση της Ελένης, της μισητής υπεύθυνης όλων των κακών, λησμονεί ή παραβλέπει τη δυστυχία της και μετατρέπεται σε μια γυναίκα με ασυγκράτητο μίσος. Κι όταν πια έχει βγάλει όλη τη χολή από μέσα της, όταν πια είναι άδεια από κάθε μίσος, επανέρχεται στην προηγούμενη τραγική της υπόσταση.

 Συντελεστές

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Νίκος Φουσιάνης

ΣΚΗΝΙΚΑ: Νίκος Φουσιάνης, Ρακιντζή Αγγελική

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Νίκος Φουσιάνης, Ρακιντζή Αγγελική

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Νίκος Φουσιάνης

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: Νίκος Φουσιάνης,Ρακιντζή Αγγελική

Θεατρική Ομάδα

ΑΘΗΝΑ: Δουρούμη Δήμητρα

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Μοκάνου Αλέξανδρος

ΕΚΑΒΗ: Κοσμά Αικατερίνη – Δήμητρα

ΤΑΛΘΥΒΙΟΣ: Γιαννόπουλος Δημήτριος

ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ: Δουρούμη Δήμητρα, Κωτσοπούλου Δήμητρα, Πούπουζα Παναγιώτα,

Στασινοπούλου Ιωάννα, Κυριακοπούλου Νικολέτα, Μαθιοπούλου Κωνσταντίνα, Προζυμά Σοφία

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Κωτσοπούλου Δήμητρα

ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Βλαχοδημητρόπουλος Παναγιώτης

ΕΛΕΝΗ: Μπότη Ειρήνη Χρυσούλα

ΧΟΡΟΣ: Μπέντο Ηλιάνα, Κοκκίνη Χριστίνα – Δήμητρα, Κοντόγιωργα Ιωάννα, Πορουμπόιου Αθανασία – Ντενίσα, Δουρούμη Δήμητρα, Κωτσοπούλου Δήμητρα, Πούπουζα Παναγιώτα, Στασινοπούλου Ιωάννα, Κυριακοπούλου Νικολέτα, Μαθιοπούλου Κωνσταντίνα, Προζυμά Σοφία, Μπότη Ειρήνη Χρυσούλα.

Το Διεθνές Νεανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος  διοργανώνεται από το Δήμο  Μεσσήνης  σε συνεργασία με το   Υπουργείο Πολιτισμού,  την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας. Το φεστιβάλ επικεντρώνεται στην παρουσίαση έργων αρχαίου ελληνικού ή λατινικού δράματος (τραγωδίας ή κωμωδίας), δεν έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα και σκοπός του είναι η ουσιαστική – βιωματική επαφή των νέων με το αρχαίο δράμα και με την πολιτιστική κληρονομιά.