Σε 8 μήνες 300 παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στην Ελλάδα

Κάθε μέρα δύο παιδιά ζουν την φρίκη – Μόνο ένα στα πέντε παιδιά μιλά για όσα έζησε – Το προφίλ του παιδόφιλου – Ακόμη και βρέφη κακοποιούνται από το στενό τους περιβάλλον

Η αποκάλυψη της υπόθεσης με τη 12χρονη από τον Κολωνό, της οποίας η μητέρα και ο 53χρονος Ηλίας Μίχος όχι μόνο τη βίαζαν, αλλά και την έριχναν στα κυκλώματα των παιδόφιλων, έφερε πάλι στην επιφάνεια όσα συμβαίνουν πίσω από τα κλειστά παντζούρια πολλών σπιτιών της χώρας με θύματα μικρά παιδιά. Μοιάζει αδιανόητο, αλλά τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους 294 παιδιά έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά από ανθρωπόμορφα τέρατα, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι παιδόφιλοι βιαστές ήταν άτομα του στενού τους περιβάλλοντος.

Ο αριθμός σοκάρει, καθώς αντιστοιχεί σε περισσότερες από μία κακοποιήσεις παιδιών καθημερινά, με τους αναλυτές της ΕΛ.ΑΣ. να τονίζουν και μια σημαντική λεπτομέρεια: πρόκειται για περιπτώσεις που καταγγέλλονται, διότι υπάρχουν πολλές άλλες που είτε ο φόβος του διασυρμού κρατάει τα στόματα κλειστά, είτε ακόμη δεν γνωρίζουν οι γονείς ή οι συγγενείς των παιδιών για να ακολουθήσουν τον δρόμο της Δικαιοσύνης.

Εκείνο όμως που πραγματικά σοκάρει είναι το γεγονός ότι μόνο ένα από τα πέντε παιδιά που κακοποιούνται θα μιλήσει στην οικογένεια ή στις Αρχές για τη φρίκη που έζησε. Η ντροπή και οι ενοχές κρατούν τα στόματα ερμητικά κλειστά, πνίγουν τον πόνο και παραμένουν στο σκοτάδι οι ανατριχιαστικές αποκαλύψεις. Κάτι που σημαίνει πως ακόμη και τα νούμερα που παρουσιάζονται όχι μόνο είναι πλασματικά, αλλά και θα πολλαπλασιάζονταν αν μπορούσαν όλοι οι βιασμοί και οι κακοποιήσεις να βγουν στην επιφάνεια.

Οι βιασμοί και γενικότερα οι σεξουαλικές κακοποιήσεις ανηλίκων έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια απίστευτες διαστάσεις, σε σημείο που να συνιστούν κοινωνικό φαινόμενο και να προκύπτουν τεράστια ερωτήματα για τον ρόλο της Πολιτείας. Ανάμεσά τους καταγράφονται και εκατοντάδες περιπτώσεις παιδιών που όχι μόνο παγιδεύτηκαν στα δίχτυα ηλεκτρονικών «αρπακτικών» και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά, αλλά και διασύρθηκαν στο Διαδίκτυο και έγιναν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης. Φυσικά, τα τραύματα που προκαλούνται στην ψυχή των παιδιών τούς ακολουθούν για μια ολόκληρη ζωή και χρειάζονται μεγάλη προσπάθεια και υπομονή από την οικογένεια και τους αρμόδιους φορείς για να σταθούν στα πόδια τους και να ζήσουν φυσιολογική ζωή.

Οι αριθμοί σοκάρουν

Στην ΕΛ.ΑΣ. τα τελευταία χρόνια στα επίσημα στατιστικά στοιχεία υπάρχει ένα κεφάλαιο για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής ανηλίκων. Εκεί καταγράφονται όλα τα συμβάντα που αφορούν από βιασμούς και απόπειρες μέχρι πορνογραφία ανηλίκων, προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας κ.λπ.

Από το 2018, το 2019 και το 2020 υπάρχει μια σταθερότητα στις καταγγελίες και τους αριθμούς, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σημαντική αύξηση σε τέτοιου είδους κακουργηματικές πράξεις, πάντα με θύματα μικρά παιδιά. Από βρέφη λίγων ημερών και παιδιά του Δημοτικού μέχρι ανήλικους λίγο πριν την ενηλικίωσή τους. Συγκεκριμένα, το 2018 καταγράφονται 247 υποθέσεις με 278 ανήλικα θύματα, το 2019 252 υποθέσεις με 294 θύματα και το 2020 πέρασαν στα αρχεία των αρμόδιων υπηρεσιών της Αστυνομίας 244 υποθέσεις με 342 θύματα.

Ωστόσο, το 2021 παρατηρείται μια σημαντική αύξηση καθώς όλο τον χρόνο οι αστυνομικές υπηρεσίες σχημάτισαν 326 δικογραφίες με 387 θύματα. Μάλιστα, έχουν καταγραφεί ακόμη και βιασμοί παιδιών κάτω των 8 ετών (!), ενώ τα περισσότερα παιδιά που κακοποιήθηκαν είναι κορίτσια. Και φτάνουμε στο πρώτο οκτάμηνο του έτους που διανύουμε: έως τα τέλη Αυγούστου έχουν καταγραφεί 257 υποθέσεις με 294 ανήλικα θύματα, εκ των οποίων τα 244 είναι κορίτσια και τα 50 αγόρια. Η αύξηση είναι εμφανέστατη, καθώς υπάρχουν ακόμη τέσσερις μήνες μέχρι να κλείσει το έτος και στατιστικά αναμένεται ο αριθμός να ξεπεράσει τα ποσοστά του προηγούμενου χρόνου.

Η αύξηση αυτή για το 2021 και το 2022 ίσως οφείλεται, λένε οι ειδικοί, και στο γεγονός ότι ανοίγουν πια πολύ πιο εύκολα τα στόματα, τα παιδιά μιλάνε πιο ανοιχτά και οι καταγγελίες είναι πιο εύκολες. Ομως και πάλι, λένε οι αναλυτές, ο αριθμός είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με αυτά που πραγματικά συμβαίνουν, καθώς τα περισσότερα παιδιά φοβούνται ή ντρέπονται να πουν όσα εφιαλτικά βιώνουν καθώς οι παιδόφιλοι κερδίζουν αρχικά την εμπιστοσύνη τους, τα χειραγωγούν μετατρέποντάς τα σε πειθήνια όργανά τους και όταν εκείνα αντιδράσουν τα απειλούν ότι θα καταστρέψουν τα ίδια και τις οικογένειές τους.

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους και λένε πολλά: σχεδόν καθημερινά καταγγελίες, μία δικογραφία κάθε σχεδόν δύο ημέρες μόνο στην Αττική για βιασμό και αποπλάνηση ανηλίκου. Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων, εκεί όπου καθημερινά παιδιά ηλικίας από 4 ετών έως την ενηλικίωσή τους ξεδιπλώνουν τις σκηνές φρίκης και πόνου που βίωσαν ακόμα και από τους δικούς τους ανθρώπους, οι αστυνομικοί είναι επιφυλακτικοί. Λόγω του τεράστιου προβλήματος τα τελευταία χρόνια η υπηρεσία αναβαθμίστηκε. Εφυγε από τα γκρίζα ντουβάρια του 3ου ορόφου και ανέβηκε στα ανακαινισμένα γραφεία του 8ου.

Απέκτησε ειδική αίθουσα, όπου δίνουν κατάθεση τα παιδιά σε ένα ιδιαίτερα ζεστό και φιλικό περιβάλλον, μόνο με την παρουσία παιδοψυχολόγου. H κατάθεση βιντεοσκοπείται και αποστέλλεται σε USB stick στον εισαγγελέα Ανηλίκων έτσι ώστε το παιδί να μη χρειαστεί ποτέ ξανά να ζήσει αυτές τις εφιαλτικές στιγμές. Και όταν η πόρτα είναι κλειστή και το μεγάλο κόκκινο φωτάκι με την ένδειξη «On Air» είναι αναμμένο, σημαίνει ότι στον ειδικό χώρο μία ακόμη θλιβερή ιστορία ξεδιπλώνεται…

Προφίλ παιδόφιλου

Σύμφωνα με αστυνομικούς, παιδοψυχολόγους και κοινωνιολόγους, οι παιδεραστές ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων. Πρόκειται για άτομα που έχουν ιδιαίτερη ικανότητα να ασκούν επιρροή πάνω στα λιλιπούτεια θύματά τους. Τα παιδιά που παγιδεύονται στα βρόχια της διαστροφής κρατούν το στόμα τους ερμητικά κλειστό. Είναι μπερδεμένα και όλα μέσα στο μυαλό και την ψυχή τους μοιάζουν χαοτικά και αδιέξοδα. Μάλιστα, σπάνια οι παιδόφιλοι επιτίθενται σε ένα παιδί χωρίς καν να το γνωρίζουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις δρουν βάσει μελετημένου σχεδίου. Μαθαίνουν λεπτομέρειες για τα θύματά τους και χτίζουν σχέση εμπιστοσύνης.

Χρησιμοποιώντας την ευγένεια, την εμπιστοσύνη αλλά και υλικά αγαθά, όπως μικρά δώρα, ως δέλεαρ καταφέρνουν να παρασύρουν τα παιδιά και, το κυριότερο, να εξασφαλίσουν τη σιωπή τους για να μην αποκαλύψουν σε κανένα τα όσα φρικτά ζουν ή έζησαν στα χέρια τους. Μάλιστα, οι παιδόφιλοι σε μεγάλο ποσοστό είναι ευυπόληπτοι επιχειρηματίες, ακόμη και παντρεμένοι με παιδιά, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Οι ίδιοι στους αστυνομικούς παραδέχονται κυνικά πως ό,τι έκαναν το έκαναν για να εκτονώσουν αρρωστημένα πάθη και φαντασιώσεις τους, όμως το σίγουρο είναι ότι όχι μόνο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι, αλλά και αμετανόητοι.

Με την πρώτη ευκαιρία ακόμη και μετά από πολλά χρόνια εγκλεισμού σε σωφρονιστικά καταστήματα υποτροπιάζουν, ξανακυλούν στον βούρκο της αμαρτίας και αναζητούν με κάθε τρόπο παιδική σάρκα για να εκτονώσουν πάθη και απαγορευμένες εμμονές που φωλιάζουν στο αβυσσαλέο τους μυαλό.