Home / ΕΙΔΗΣΕΙΣ-ΕΛΛΑΔΑ / Πέθανε από καρκίνο ο Ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης, συγκλονιστική η τελευταία του ανάρτηση

Πέθανε από καρκίνο ο Ολυμπιονίκης Αλέξανδρος Νικολαΐδης, συγκλονιστική η τελευταία του ανάρτηση

By on 14/10/2022

Στην τελευταία, συγκλονιστική του ανάρτηση στα Social Media, το πρωί της Παρασκευής (14/10) μετέφερε τον αγώνα που έδωσε για δύο χρόνια με την επάρατη νόσο, ένα σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut. 

Η συγκλονιστική του ανάρτηση, λίγες ώρες μετά το θάνατό του, μεταφέρθηκε στα social media του:

«Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτήν την δημοσίευση μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά.

Δύο χρόνια, βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα Έλληνες γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν. Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτόν τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω.

Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ “Γιατί σε εμένα”; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και την χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου.

Είχα την τύχη να με αγαπήσει η πιο υπέροχη γυναίκα του κόσμου, το δώρο μου από το Θεό, όπως είναι και το όνομα της, και να αποκτήσουμε μια πανέμορφη οικογένεια.

Έτσι και σε αυτή την ατυχία που με βρήκε, είπα ευχαριστώ, που αν αυτό ήταν γραφτό να έρθει στην οικογένειά μου, δεν βρήκε εκείνη ή τα παιδιά μου. Εγώ έπρεπε να το ανέβω αυτό το βουνό, έχω έπρεπε να σηκώσω αυτό το βάρος. Όχι εκείνοι».

nikolaidis__6_
«Όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους, αυτό μου έδινε δύναμη»

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης αναφέρθηκε στις μεγάλες προσπάθειες των γιατρών που ήταν διαρκώς δίπλα του, στη δύναμη που έπαιρνε από την αγάπη τους και τον Αλέξη Τσίπρα, τη φιλία του και το αδελφικό του νοιάξιμο, όπως σημείωσε:

«Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, στάθηκα τυχερός γιατί συνοδοιπόρο είχα την αλληλεγγύη και την φροντίδα τόσων πολλών ανθρώπων, που πολλές φορές αναρωτήθηκα τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά που με ανιδιοτέλεια μου προσέφεραν. Πρώτος ο γιατρός μου ο κ. Μπουκοβίνας, ο πρύτανης, ο κ. Δημόπουλος, που βοήθησε τόσο πολύ στην πρώτη φάση της ασθένειάς μου αλλά και αργότερα, στο να πάρω κάθε θεραπεία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο κ. Ηλιάδης ο θωρακοχειρούργος μου, ένας εξαιρετικός επιστήμονας που με αγκάλιασε σαν πατέρας στο πολύ δύσκολο χειρουργείο μου, στους πνεύμονες, ο κ. Πέιος, ο νευροχειρούργος που μου απάλυνε τους φριχτούς πόνους και πολλοί πολλοί άλλοι, από νοσηλευτές μέχρι τραυματιοφορείς, όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους και αυτή η αγάπη μου έδινε δύναμη.

Και τέλος θέλω να σταθώ στον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο, τον Αλέξη Τσίπρα, ήρθε πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και μου χάρισε την φιλία του, την σκέψη του, το αδελφικό του νοιάξιμο, σαν να με ήξερε από πάντα. Μου απέδειξε ότι η όλα όσα πρεσβεύει ο ίδιος και η αριστερά είναι πραγματική στάση ζωής. Με στήριξε ηθικά και πρακτικά και έκανε και αυτός τα αδύνατα δυνατά για να έχω την καλύτερη φροντίδα.

Θέλω να πω σε όλους τους κάτι.

Πετύχατε. Με κρατήσατε στη ζωή περισσότερο από όσο αναλογούσε στον πολύ επιθετικό καρκίνο μου, μου χαρίσατε το χρυσό μετάλλιο της παράτασης της ζωής μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, όταν η κόρη μου η Ελεάννα ήταν μόλις 3,5 ετών και δεν θα θυμόταν τίποτα από εμένα, ενώ τώρα στα 5,5 της χρόνια θα με θυμάται έστω σαν μακρινή ανάμνηση και θα μπορεί να διηγηθεί ιστορίες στον μικρό της αδερφό τον Γιώργο, ώστε να με κρατήσουν ζωντανό στην καρδιά τους για πάντα».

«Τα μετάλλιά μου σε δημοπρασία, χρήματα σε δομές για παιδιά»

Στη συγκλονιστική ανάρτησή του ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης αναφέρθηκε στο καρκίνωμα nut, στην ανάγκη για ενημέρωση γιατρών και ασθενών, όπως και στα δύο αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια που κατέκτησε σε Αθήνα και Πεκίνο, που ως τελευταία επιθυμία, ζήτησε να βγουν σε δημοπρασία και τα χρήματα να δοθούν σε δομές για παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά του:

«Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε.

Για αυτό αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα nut στην χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου που αν διαγνωσθεί εγκαίρως ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το εθνικό μας σύστημα υγείας που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές.

Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου.

Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου.

Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου».

Ένας γεννημένος πρωταθλητής

Ο Αλέξανδρος από την τρυφερή ηλικία των τριών ετών δεν ήταν σαν τα άλλα παιδάκια που ασχολήθηκαν με το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ κι ας ήταν φανατικός οπαδός του Άρη…

Λόγω του πατέρα του που ήταν παλιός πρωταθλητής του ταε κβον ντο, στράφηκε σ’ αυτό και σιγά, σιγά άρχιζε να χτίζει το όνομα του. «Όταν έφευγε ο πατέρας μου απο το σπίτι, φορούσα τη στολή με το εθνόσημο και πήγαινα στον καθρέφτη κι ονειρευόμουν τη στιγμή που θα ήμουν κι εγώ στην εθνική ομάδα».

Αυτή η στιγμή δεν άργησε καθώς βρέθηκε γρήγορα στα κλιμάκια για να έρθει η πρώτη μεγάλη πρόκληση που ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σίδνεϋ (έχοντας ήδη κατακτήσει χρυσά μετάλλια σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα εφήβων).

Πριν από 22 χρόνια ο Αλέξανδρος συστήνεται στο ευρύ κοινό και πρωταγωνιστεί σε ένα πραγματικό δράμα καθώς στον προημιτελικό κόντρα στον Κολομβιανό Μίλτον Κάστρο στην προσπάθεια του να πάρει ένα πόντο, το πόδι του λυγίζει κι η κραυγή του ακούγεται μέχρι την Ελλάδα.

«Έσπασε μαμά, έσπασε…» φώναξε σφαδάζοντας από τον πόνο. Το εκρηκτικό κοκτέιλ από το λαβωμένο πόδι, την απώλεια του μεταλλίου και την απογοήτευση (καθώς ήταν το δεύτερο κάταγμα μέσα σε ένα χρόνο) μπορεί να λύγιζαν τον οποιονδήποτε, όμως στο δικό του μυαλό δεν υπήρχε ποτέ η λέξη παραίτηση.

Έσκυψε το κεφάλι, δούλεψε, κουράστηκε, αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνα ήρθε η πρώτη μεγάλη δικαίωση. Αγωνιζόμενος στην κατηγορία των +80 κιλών έφθασε μέχρι τον τελικό (29/8) όπου ηττήθηκε από τον Νοτιοκορεάτη Μουν Ντάε-σανγκ με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο. Το ελληνικό κοινό αποδοκίμαζε τον ασιάτη αθλητή που πανηγύριζε τον ιστορικό του θρίαμβο, αλλά ο Νικολαΐδης μόλις συνήλθε από το χτύπημα έτρεξε κι αγκάλιασε τον αντίπαλο του, σηκώνοντας το χέρι του ψηλά, δείχνοντας το μεγαλείο του…

Στο δεύτερο σκαλί του βάθρου βρέθηκε και στο Πεκίνο όταν σις 23/8/2008 έφτασε ξανά στον τελικό όπου ηττήθηκε στις λεπτομέρειες (5-4 στα σημεία) από τον Νοτιοκορεάτη Τσα Ντονγκ-Μιν. Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε με 1.875 ψήφους ως ο κορυφαίος αθλητής για το 2008 από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου.

Το 2012 στο Λονδίνο δεν κατάφερε να τριτώσει το καλό, αλλά στην τελευταία του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ο 33χρονος Αλέξανδρος ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής κι ο πρώτος αθλητής που μπήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο με την εικόνα του να κάνει το γύρο του κόσμου…

Η στροφή στην πολιτική κι η οικογένεια

Το 2013 εγκατέλειψε οριστικά την ενεργό δράση και την άνοιξη του 2019 έρχεται ως έκπληξη η είδηση ότι θα είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν και δεν κατάφερε να εκλεγεί από εκείνο το σημείο έδειξε έντονη δράση στην πολιτική σκηνή, έχοντας τα τελευταία χρόνια τη θέση του αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου.

Ο Αλέξανδρος το 2011 είχε παντρευτεί την Ρούξι Ντουμιτρέσκου, πρώην αθλήτρια του βόλεϊ η οποία είχε αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα και μαζί απέκτησαν έναν γιο τον Φίλιππο, ωστόσο λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το ζευγάρι χώρισε (τα τελευταία χρόνια η Ντουμιτρέσκου μαζί με τον Φίλιππο ζουν στην Ρουμανία).

Το 2016 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τη δημοσιογράφο Δώρα Τσαμπάτζη με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ελεάνα και τον Γιώργο.

Οι σημαντικότερες διακρίσεις στην καριέρα του

2010 – Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα – 3ος Χάλκινο μετάλλιο
2009 – Παγκόσμιο πρωτάθλημα – 5ος
2008 – Ολυμπιακοί Αγώνες – 2ος Αργυρό μετάλλιο
2008 – Ευρωπαϊκό πρωταθλημα – 1ος Χρυσό μετάλλιο
2004 – Ολυμπιακοί Αγώνες – 2ος Αργυρό μετάλλιο
2004 – Παγκόσμια Πανεπιστημιάδα – 1ος Χρυσό μετάλλιο
1998 – Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας- 3ος (Χάλκινο μετάλλιο)
1998 – Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα – 5ος
1997 – Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων – 1ος (Χρυσό μετάλλιο)
1997 – Μεσογειακοί Αγώνες – 2ος (Αργυρό μετάλλιο)
1996 – Παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων – 1ος Χρυσό μετάλλιο
1996 – Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων – 1ος Χρυσό μετάλλιο

Με το «Μονόγραμμα» του Ελύτη το «αντίο» της συζύγου του

Στο πένθος έχει βυθιστεί η Ελλάδα από τον θάνατο σε ηλικία 43 ετών του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, του Ολυμπιονίκη του ταε κβο ντο, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την δημοσιογράφο Δώρα Τσαμπάζη με την οποία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά, την Ελεάννα και τον Γιώργο.

Λίγη ώρα μετά την γνωστοποίηση του θανάτου του Αλέξανδρου Νικολαΐδη μέσα από μια συγκλονιστική επιστολή του ίδιου που αναρτήθηκε στο προφίλ του στο Facebook, η σύζυγος του 43χρονου πρωταθλητή είπε το δικό της «αντίο στον άνθρωπο με τον οποίο είχε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Για τον αποχαιρετισμό της η σύζυγος του  Αλέξανδρου Νικολαΐδη  επέλεξε ένα απόσπασμα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη το οποίο ανήρτησε στο Instagram.

«Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει – ακούς; Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει – ακούς; Είμ’ εγώ που φωνάζω κι είμ’ εγώ που κλαίω, μ’ ακούς. Σ΄ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς» είναι το απόσπασμα που επέλεξε η σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.

Το «αντίο» Άρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή και του αθλητισμού στον μαχητή Ολυμπιονίκη

Ο θάνατος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη «βύθισε» στο πένθος όλο το φάσμα της κοινωνίας.

Το «αντίο» στον μαχητή Ολυμπιονίκη, Αλέξανδρο Νικολαΐδη, εκφράζει φυσικά και ο ελληνικός αθλητισμός.

Ο (αγαπημένος του) Άρης αποχαιρέτισε τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη με την «κιτρινόμαυρη» ΠΑΕ να σημειώνει: «Δεν υπάρχουν λέξεις…Καλό ταξίδι Πρωταθλητή…»

Ο Α.Σ. Άρης στην ανακοίνωσή του υπογραμμίζει:

«Aλέξανδρε, το μεγαλύτερο μετάλλιο το πήρες «φεύγοντας». Δεν το χωράει ο νους… Ο ελληνικός αθλητισμός και δη η οικογένεια του ΑΡΗ θρηνούν τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη σε ηλικία μόλις 43 ετών.

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης «έφυγε» από τη ζωή από μία σπάνια μορφή καρκίνου, βυθίζοντας στη θλίψη το πανελλήνιο. Δις αργυρός Ολυμπιονίκης του Τάε Κβον Ντο, ήταν ένας από τους αθλητές που άφησαν το αποτύπωμά τους στην Ελλάδα.

Ο Αλέξανδρος ήταν μεγάλος στη ζωή, αλλά και στον θάνατο, αφού το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του σκόρπισε ρίγη συγκίνησης σε όλους και έστειλε ηχηρό μήνυμα. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μετάλλιο της ζωής του, το νήμα της οποίας κόπηκε νωρίς.

Ο Αλέξανδρος ήταν μέλος της οικογένειας του ΑΡΗ, την αγάπη του για τον οποίο δεν έκρυψε ποτέ. Ο Α.Σ. ΑΡΗΣ εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…».

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ αποχαιρέτισε «έναν νέο, υπέροχο άνθρωπο» τονίζοντας χαρακτηριστικά:

«Η χώρα, η Θεσσαλονίκη, ο αθλητισμός θρηνούν για έναν νέο, υπέροχο άνθρωπο, έναν Ολυμπιονίκη, έναν ανήσυχο πολίτη.

Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης πρόσφερε αγάπη μέχρι την τελευταία στιγμή, στον συγκλονιστικό ύστατο χαιρετισμό του.

Συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Καλό ταξίδι…».

Ο Γ.Σ. Ηρακλής στην ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη σημείωσε:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Γ.Σ. Ηρακλής εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του Αλέξανδρου Νικολαϊδη.

Ολυμπιονίκης και μεγάλος μαχητής,που τίμησε τη χώρα μας και τον Ελληνικό αθλητισμό.

Άφησε το αποτύπωμα του σε αυτό τον κόσμο , αποχαιρέτησε όλους εμάς με χαμόγελο και έγινε παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους μεγάλους και μικρούς αθλητές.

Καλό παράδεισο Αλέξανδρε».

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός μετέφερε στο μήνυμά του πως το έργο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη θα συνεχίσει να εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπων μετά τον θάνατό του:

«Rest in peace, Alexandros Nikolaidis. Your work will continue to inspire millions of people, even after you’re gone.
Καλό ταξίδι Αλέξανδρε…»

Σε ανάρτησή της η ΚΑΕ Παναθηναϊκός… «εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη της για την απώλεια του Ολυμπιονίκη μας, Αλέξανδρου Νικολαΐδη.

Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.

Καλό ταξίδι Αλέξανδρε».

Στην ανακοίνωσή της η ΠΑΕ Παναθηναϊκός επισημαίνει:

«Η Ελλάδα θρηνεί για έναν Άνθρωπο που πρόσφερε έως και την τελευταία στιγμή, έναν γεννημένο νικητή που χάρισε μοναδικές στιγμές σε όλους μας, τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη.

Συλλυπητήρια στους οικείους του…».

Related Items