Έφυγε από την ζωή ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος

“Έφυγε” στα 81 του χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ο εμβληματικός ΄Ελληνας τραγουδοποιός είχε μιλήσει με ειλικρίνεια και θάρρος για την μεγάλη του μάχη με τον καρκίνο στην αυτοβιογραφία του με τίτλο “Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα”

Την τελευταία του πνοή άφησε το βράδυ της  Τρίτης ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος σε ηλικία 81 ετών. Τις τελευταίες ημέρες, μετά από επιδείνωση της κατάστασής του νοσηλευόταν, ενώ έδινε μάχη με τον καρκίνο από το 2020. 

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο αγαπημένος «Νιόνιος»  έχει σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή με τη μουσική του, μας περιείχε όλους. Είπε ένα τραγούδι για τον καθέναν από μας, γι’ αυτό και ο θάνατός του δεν είναι μια απλή απώλεια, αλλά ορφάνια. 

Ο αγαπημένος Φοίβος Δεληβοριάς σημειώνει για τον «Νιόνιο» που «τραγούδησε» την Ελλάδα: «Αν αισθάνθηκαν κάποιοι άνθρωποι προδομένοι από εκείνον, ήταν επειδή ήταν τόσο σίγουροι ότι τραγουδάει για εκείνους μόνο – και, έκπληκτοι, την επόμενη μέρα, ανακάλυπταν πως το επόμενο τραγούδι του μιλούσε και για τον διπλανό τους, τον αντίθετό τους». Και πράγματι, αυτός ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ήταν ο μελωδικός παραμυθάς που με τα τραγούδια του αποτύπωνε το εθνικό μας ψυχογράφημα.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1944, ο Σαββόπουλος μεγάλωσε σε μια Ελλάδα που αναζητούσε ταυτότητα μετά τον εμφύλιο. Το «Φορτηγό» (1966) υπήρξε το πρώτο δείγμα της διαφορετικής του ματιάς: μια μουσική που συνδύαζε τον ελληνικό λαϊκό ήχο με το αμερικανικό φολκ και τη ροκ, σε στίχους που μιλούσαν με άμεσο τρόπο για την κοινωνία.

Με τα «Περιβόλι του Τρελού», «Μπάλλος» και «Βρώμικο Ψωμί» καθιερώθηκε ως η κατεξοχήν φωνή της αλληγορικής αντίστασης στη δικτατορία. Χωρίς να καταφεύγει πάντα στο ευθύ πολιτικό μήνυμα, κατάφερε με ποιητικούς υπαινιγμούς να μεταδώσει το αίσθημα της καταπίεσης και της ανάγκης για ελευθερία. Ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία του στη μουσική. Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε μιλήσει δημόσια και με αξιοθαύμαστη ειλικρίνεια για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του πνεύμονα μέσα από την αυτοβιογραφία του, «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2025. 

«Είχα κάτι ενοχλήσεις και, μια και είχα χρόνο, πήγα στους γιατρούς. Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα. Όλο γκούχου-γκούχου ήμουν. Πάνω από 50 χρόνια καπνίζω και σας το λέω αυτό για να προσέχετε. Κι αν – ο μη γένοιτο – σας συμβεί, μην φοβηθείτε. Αντιμετωπίστε το. Έχει ο Θεός», είχε γράψει.

Παρά τις θεραπείες και την εύλογη εξάντληση, ο Σαββόπουλος δεν υποχώρησε από τον δημόσιο χώρο. Αντίθετα, καταπιάστηκε με σημαντικά καλλιτεχνικά πρότζεκτ: από συναυλίες για την Επανάσταση του ’21, μέχρι την έκθεση για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, που παρουσίασε και στην Κύπρο. «Παραμέρισα τη σκιά της αρρώστιας», γράφει. Όμως αυτή η σκιά επανήλθε πιο βαριά, όταν σε φάση ευάλωτης ανοσίας, προσβλήθηκε από κορωνοϊό. 

«Ενώ έκανα τις ανοσοθεραπείες μου κανονικά στο νοσοκομείο, μού ζήτησαν απ’ την Κύπρο να δώσω μερικές συναυλίες… Δεν μού ήταν δυνατό ν’ αρνηθώ. Εγώ πάντα μάσκα φορούσα… Και μόλις γύρισα, έπεσα στο κρεβάτι με υψηλό πυρετό… Είχα φορτωθεί με κορωνοϊό. Ήμουν που ήμουν αδύναμος απ’ τις θεραπείες, άρπαξα και τον ιό στο αεροπλάνο…». 

Στις σελίδες του βιβλίου, η πιο έντονη εικόνα ίσως δεν είναι ιατρική, αλλά βαθιά ανθρώπινη. Είναι η στιγμή που ο γνωστός τραγουδοποιός έρχεται αντιμέτωπος με τη γύμνια του σώματος και της ψυχής του, σε ένα νοσοκομειακό δωμάτιο. «Ξυπνώ ένα βράδυ μούσκεμα. Είχα βρέξει εσώρουχα, πιτζάμες, σεντόνια… Τώρα; Πρέπει να φωνάξω τις νοσοκόμες; Πρέπει να με δουν έτσι; Είμαι ο… ο Σαββόπουλος. Δεν γίνεται. Γίνεται!…».

Η συννεφούλα και τα πουλιά της δυστυχίας, τ’ αεροπλάνα και τα βαπόρια κι η μοτοσυκλέτα μουγκρίζουν στο μυαλό μας, στην προκυμαία βεγγαλικά και χορωδίες, τα παιδιά με τα μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα φέρνουνε μηνύματα ακόμα κι αυτός, ξένος ως και στη χαρά του, μην, μην το πεις, ο παλιός μας φίλος έφυγε για πάντα. Κι όπως είχε πει και ο ίδιος ο Διονύσης Σαββόπουλος, «έτσι κι αλλιώς, στο τέλος όλοι θα σε κρίνουν όχι από αυτά που ξέρεις, αλλά από αυτά που μπόρεσες». Καλό ταξίδι… 

Δημοσία δαπάνη θα τελεστεί, το Σάββατο, από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η κηδεία του τραγουδοποιού Διονύση Σαββόπουλου.

Τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση υπογράφουν οι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, Εσωτερικών Θοδωρής Λιβάνιος και Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, καθώς και ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Θάνος Πετραλιάς.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Τις τελευταίες ημέρες, μετά από επιδείνωση της κατάστασής του νοσηλευόταν, ενώ έδινε μάχη με τον καρκίνο από το 2020. 

Προχωρώντας σε ανάρτηση μέσα από τον επίσημο λογαριασμό του στο Facebook, η οικογένεια του σπουδαίου μουσικού έγραψε χθες το εξής: «Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες. Η σύζυγος του: Ασπα. Τα τέκνα: Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλλα. Τα εγγόνια: Διονύσης και Ανδρέας».

Ποιος ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο αγαπημένος «Νιόνιος»  έχει σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή με τη μουσική του.  Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944. Οι πρόγονοί του είναι από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη.

Το 1963 μετακόμισε στην Αθήνα και εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα. Είχε συνδυάσει τη μουσική Αμερικανών μουσικών όπως του Μπομπ Ντίλαν με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και πολιτικά διεισδυτικούς στίχους. Άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1964 και ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία του στη μουσική, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο.

Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967. Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό, αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο.

Έχει παρουσιάσει το 1986-1987 τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι». Τα περισσότερα από τα τραγούδια του είναι γραμμένα από τον ίδιο, σε στίχους και μουσική. Ήταν παντρεμένος με την Ασπασία Αραπίδoυ (γνωστή με το χαϊδευτικό της, Άσπα, από τα τραγούδια και τις παραστάσεις του) και απέκτησαν δύο γιους, τoν Κoρνήλιo (γενν. 1968) και τoν Ρωμανό (γενν. 1972), και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.

O Διονύσης Σαββόπουλος προερχόταν από μια οικογένεια με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη. Μεγάλωσε σε μια Ελλάδα που βρισκόταν υπό συνεχείς κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, γεγονός που επηρέασε την καλλιτεχνική του πορεία. Ξεκίνησε σπουδές στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης, αλλά η κλίση του προς τη μουσική ήταν τόσο ισχυρή που σύντομα εγκατέλειψε τον τομέα του δικαίου για να αφοσιωθεί στη σύνθεση και την ερμηνεία μουσικής.

Από τα πρώτα του βήματα στην Αθήνα, τη δεκαετία του 1960, ο Σαββόπουλος σύντομα κατέκτησε την ελληνική μουσική σκηνή με τη μοναδική του ικανότητα να συνδυάζει την ελληνική παράδοση με τα διεθνή μουσικά ρεύματα, όπως η αμερικανική μουσική και ο Μπομπ Ντίλαν.

Η μουσική του Σαββόπουλου ήταν βαθιά επηρεασμένη από τα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα της εποχής του. Στη διάρκεια της Χούντας, ο Σαββόπουλος φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, και η φυλακή αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης για τραγούδια όπως το “Δημοσθένους λέξις”. Τα τραγούδια του, όπως το “Φορτηγό”, “Περιβόλι του Τρελού”, και “Ρεζέρβα”, ασκούσαν έντονη κριτική στην κοινωνία και την πολιτική, ενώ έθιγαν θεμελιώδη ζητήματα της ελληνικής πραγματικότητας.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν ήταν απλώς τραγουδιστής και συνθέτης· ήταν και μια εμβληματική προσωπικότητα της ελληνικής μουσικής σκηνής, που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει εκατομμύρια. Συνεργάστηκε με μεγάλους καλλιτέχνες της ελληνικής και διεθνούς μουσικής σκηνής, ενώ είχε τη δυνατότητα να συνδυάζει διαφορετικά μουσικά στυλ με ιδιαίτερη άνεση.

Ο δίσκος του «Ξενοδοχείο» του 1997 αποτελεί μια χαρακτηριστική του δημιουργία, ενώ το έργο του συνεχίζει να αναγνωρίζεται διεθνώς. Η σκηνική του παρουσία ήταν εξίσου αξιοθαύμαστη.

Με τον μοναδικό του τρόπο να αφηγείται ιστορίες, τα live του ήταν ανεπανάληπτα και τον έκαναν αγαπητό σε κοινό κάθε ηλικίας. Το καλοκαίρι του 2024, το Rockwave στη Μαλακάσα τον βράβευσε για το έργο του, και ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα live της τελευταίας δεκαετίας.

Την τελευταία δεκαετία της ζωής του, ο Σαββόπουλος συνεχώς εξέπληττε το κοινό του με νέες δημιουργίες και εμφανίσεις. Το 2025, παρουσίασε το βιβλίο του “Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα” στο Μέγαρο Μουσικής, και βρέθηκε για τελευταία φορά μπροστά στο κοινό στο Μουσείο Μπενάκη και το Rockwave. Η επιρροή του παραμένει τεράστια, με το έργο του να συνεχίζει να αγαπιέται και να επηρεάζει τους νέους δημιουργούς. Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι μια αξεπέραστη μορφή για το ελληνικό τραγούδι, και το έργο του θα παραμείνει πάντα ζωντανό στις καρδιές των Ελλήνων.

Ο μουσικός ήρωας που ενσάρκωσε όλα τα πρόσωπα του νεοέλληνα

Από τους τελευταίους της γενιάς των μεγάλων δημιουργών, άξιος διάδοχος του Θεοδωράκη και του Χατζιδάκι, πατέρας των απανταχού Ελλήνων τραγουδοποιών, ανανεωτής του Νέου Κύματος, δημιουργός του βαλκανικού ροκ, «προξενητής» του ηλεκτρικό ήχου με το παραδοσιακό και το λαϊκό – ρεμπέτικο τραγούδι, πρωτοπόρος αλλά και βαθιά συνδεδεμένος με το σπουδαίο μουσικό παρελθόν του, ρομαντικός αλλά και σκληρός, επαναστάτης αλλά και ρεαλιστής, ένθερμος υποστηρικτής της Αριστεράς αλλά και αρνητής της, ενωτικός αλλά και προβοκάτορας…: Τί απ΄ όλα αυτά ήταν τελικά ο Διονύσης Σαββόπουλος;

«Ήταν όλα αυτά μαζί και πολλά περισσότερα» είναι η σωστή απάντηση. Γι΄ αυτό και αποτέλεσε φαινόμενο, καλλιτεχνικό αλλά και κοινωνικό. Γι’ αυτό κι ο θάνατός του συνιστά ένα τέλος εποχής και το κενό που αφήνει η απουσία του τεράστιο. Γιατί ο Σαββόπουλος ήταν ο μουσικός ήρωας που ενσάρκωνε όλα τα πρόσωπα του νεοέλληνα.

«Ο Σαββόπουλος υπήρξε το άλλοθι της προδομένης ζωής κάποιων» είχε πει πολύ εύστοχα ο Μάνος Χατζιδάκις δίνοντας έτσι μια πειστική εξήγηση στα αντιφατικά συναισθήματα που πυροδότησε και εισέπραξε κατά τη διάρκεια της μακράς μουσικής διαδρομής του ο Νιόνος της Ελλάδας. Λατρεύτηκε αλλά και πολεμήθηκε, εξυμνήθηκε και κατηγορήθηκε, αγιοποιήθηκε και αποκαθηλώθηκε – ενίοτε από τους ίδιους ανθρώπους -, για πολιτικούς λόγους κυρίως, υπήρξε ίσως το πρώτο θύμα της εγχώριας κουλτούρας της ακύρωσης, δεκαετίες πριν γεννηθεί ο όρος.

«Ο Διονύσης δεν έχει καταπιεστεί από τον Σαββόπουλο, αλλά από τους «σαββοπουλικούς» και τους «σαββοπουλολόγους». Και πάλι όχι από όλους, αλλά από τους πιο επιφανειακούς» μού έλεγε, το 2018, σε μία συνέντευξη, έχοντας ωστόσο συνειδητοποιήσει, πλέον, τι είναι αυτό που διαχρονικά ζητούσε, από τους δικούς του ανθρώπους αλλά και από το κοινό και με ποιους ανορθόδοξους τρόπους το διεκδικούσε: «Μικρός έκανα σκανταλιές και η µαµά µε µάλωνε. Αλλά τις ξαναέκανα. Και εκείνη µε ξαναµάλωνε. Και αυτό πήγαινε σχοινί-κορδόνι. Είµαι στο πάλκο 55 χρόνια, αλλά µόλις τώρα έµαθα το γιατί την τσιγκλούσα: γιατί ποθούσα να µου πει κάποτε «εγώ σ’ αγαπώ κι ας κάνεις σκανταλιές».

Μητσοτάκης για τον θάνατο του Σαββόπουλου: Έφυγε ένας υπέροχος τραγουδοποιός, ένας ευαίσθητος Έλληνας και ένας υπεύθυνος πολίτης

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έφυγε αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε ανάρτησή του για τον θάνατο του μεγάλου τραγουδοποιού.

«Με τίμησε με τη φιλία του», αναφέρει ακόμη και επισημαίνει ότι μέσα από τη φιλία «μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του».

Δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, όμως η βραχνή φωνή του θα μας συνοδεύει για πάντα, πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας, προσθέτει ο κ. Μητσοτάκης και αποχαιρετά με οδύνη την οικογένεια του τραγουδοποιού.

Μενδώνη: Τα λόγια δεν περιγράφουν την αξία του, ούτε την προσφορά του – Ο Σαββόπουλος θα μείνει, εις τον αιώνα, παρών

«Προσωπικά αποχαιρετώ έναν πολύτιμο φίλο, ένα μοναδικό άνθρωπο» αναφέρει σε δήλωσή της η υπουργός Πολιτισμού

«Οι Έλληνες θρηνούν την απώλεια του Διονύση Σαββόπουλου, του μέγιστου τραγουδοποιού μας, ενός από τους πιο επιδραστικούς δημιουργούς της σύγχρονης Ελλάδας, ενός ελεύθερου, αληθινού δημιουργικού πνεύματος. Για τον Διονύση Σαββόπουλο, η απολύτως τετριμμένη φράση «περί μεγάλης απώλειας», ισχύει στο ακέραιο. Και τα λόγια μας μπροστά στη συμβολή του όχι μόνο στον πολιτισμό μας, αλλά στην ίδια την αυτοεικόνα μας, είναι απελπιστικά φτωχά. Γιατί ο Διονύσης δεν υπήρξε μόνο ο εμπνευσμένος βάρδος, με την αστείρευτη ποιητική φλέβα, ούτε ο αξεπέραστος ερμηνευτής. Με τη μουσική του, το στίχο του, τη σκηνική του παρουσία, αλλά και την καθηλωτική του αφήγηση, δια ζώσης ή στο χαρτί, εξέφρασε, διαχρονικά, τις ατομικές αναζητήσεις μας, τις συλλογικές μας τάσεις, αλλά και ανατάσεις που χρειαζόμαστε. Δεν έμεινε, στην έκφρασή τους, ως μετεωρικός και σπάνιος δημιουργός. Χαρτογράφησε την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της.

Μας διαμόρφωσε με τα τραγούδια του, την ποίησή του, τις καθηλωτικές κοινωνικές και πολιτικές παρεμβάσεις του. Ίσως περισσότερο από όλα, κινούμενος διαρκώς μεταξύ παράδοσης και νεωτερικής ματιάς, μας επανασύστησε μια οικεία μορφή του εαυτού μας και ανανοηματοδότησε την παράδοσή μας, καλώντας μας στη συλλογική ελληνική γιορτή, σε χορούς κυκλωτικούς «και άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς,» για να ανταμώνουμε φίλοι και συνοδοιπόροι. Στα χρόνια που έτρεξαν χύμα, ο Σαββόπουλος έδωσε μοναδικό και ανεξίτηλο στον χρόνο σχήμα. Είναι μεγάλη μου η θλίψη ότι αποχαιρετώ έναν Έλληνα δημιουργό του δικού του μεγέθους, με λόγια που δεν περιγράφουν ούτε την αξία του, ούτε την προσφορά του για το κτίσιμο της Νέας Ελλάδας. Θα μείνει,εις τον αιώνα, παρών. Όχι μόνο από την εξαίσια ποιητική μουσική δημιουργία του αλλά και την αστείρευτη αγάπη του για την πατρίδα. Προσωπικά αποχαιρετώ έναν πολύτιμο φίλο, ένα μοναδικό άνθρωπο.

Στην οικογένειά του, στην αγαπητή μου Άσπα, στα παιδιά του, τον Κορνήλιο και το Ρωμανό και στα εγγόνια του, στους αμέτρητους φίλους του, απευθύνω τα πιο ειλικρινή μου συλλυπητήρια».

Η Χάρις Αλεξίου αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο: Υπήρξες φάρος στα σκοτάδια μου

Με μία ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποχαιρέτησε η Χάρις Αλεξίου τον Διονύση Σαββόπουλο, τονίζοντας ότι ο σπουδαίος καλλιτέχνης υπήρξε «φάρος στα σκοτάδια της».

Την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου, η ερμηνεύτρια προχώρησε σε μία ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, λίγες ώρες μετά τη δυσάρεστη είδηση για την απώλεια του τραγουδοποιού και συνθέτη, στα 81 του χρόνια.

Χατζηγιάννης για Σαββόπουλο: Οι χοροί θα κρατήσουν για να σε θυμίζουν πάντα

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης αποχαιρέτησε τον σπουδαίο δημιουργό που με το έργο του σημάδεψε τη νεότερη ελληνική μουσική και πολιτιστική ιστορία, με μια μακροσκελή ανάρτηση και ένα κοινό τους βίντεο. 

Την ανάρτηση συνοδεύει ένα βίντεο από την κοινή τους ηχογράφηση στο τραγούδι «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη» πριν από μερικά χρόνια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Michalis Hatzigiannis (@mhatzigiannis)

Ο Κωστής Μαραβέγιας περιγράφει τη γνωριμία του με τον Διονύση Σαββόπουλο – «Κύριε Διονύση, σας αγαπώ πολύ»

Λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Διονύση Σαββόπουλου, ο Κωστής Μαραβέγιας μοιράστηκε μια ανάρτηση για τον άνθρωπο που σημάδεψε τα πρώτα του μουσικά βήματα. Ο σπουδαίος τραγουδοποιός έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου, μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.

Θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του, ο Κωστής Μαραβέγιας έγραψε ένα κείμενο για εκείνον στα social media, όπου και αφηγήθηκε με λεπτομέρειες την πρώτη τους γνωριμία, την περίοδο που επέστρεψε από την Ιταλία. Επιπλέον, αναφέρθηκε στη συνεργασία που ακολούθησε και εξελίχθηκε σε βαθιά σχέση εκτίμησης και αγάπης.

Ανάμεσα στους συναδέλφους που τον αποχαιρέτησαν δημόσια ήταν και η Ελευθερία Αρβανιτάκη, με την οποία είχε συνεργαστεί πολλές φορές. Με ανάρτησή της στο Facebook, εξέφρασε τη θλίψη της για τον χαμό του, ευχαριστώντας τον παράλληλα για όσα της χάρισε. «Διονύση μου δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω, πονάει ο χαμός σου. Σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, για την μαγεία που ζήσαμε, για όλα όσα μου έδωσες, για όλα όσα μου έμαθες. Αντίο ήρωά μου, αντίο μάγε της σκηνής, αντίο σπουδαίε δημιουργέ. Το έργο σου στα τιμαλφή του πολιτισμού μας και σίγουρα στα δικά μου τιμαλφή», έγραψε η Ελευθερία Αρβανιτάκη κάτω από μια κοινή τους φωτογραφία.

Τον Διονύση Σαββόπουλο αποχαιρέτησε μέσω των social media και η Panik Records, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμαζόταν να κυκλοφορήσει ένα album με επανεκτελέσεις τραγουδιών του με τη συμμετοχή του ίδιου και άλλων ερμηνευτών. «Καλό ταξίδι αγαπημένε μας Νιόνιο» ήταν το μήνυμα της δισκογραφικής εταιρείας.

«Θλίψη βαθιά… Τώρα μόνο σιωπή», έγραψε ο Γιώργος Νταλάρας στο instagram.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη George Dalaras (@dalaras_george_official)

Με μία συγκινητική δημοσίευση τον αποχαιρέτησε και η Φωτεινή Δάρρα. Η ερμηνεύτρια θυμήθηκε τον εαυτό της σαν μαθήτρια ακόμα, να ακούει τη μουσική του σε κασέτες. «Μια κασέτα παλιά έπαιζε συνέχεια στο κασετόφωνο του δωματίου μου. Ήμουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου και είχα ήδη αποφασίσει ότι θα σπούδαζα θέατρο. Πού να ήξερα ότι θα γινόμουν μια ηθοποιός που τραγουδάει», έγραψε αρχικά, σε δημοσίευσή της στο Instagram και πρόσθεσε: «Κι όλα αυτά με τους ήχους από τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη και του Διονύση Σαββοπουλου». Στη συνέχεια, αποχαιρέτισε τον σπουδαίο τραγουδοποιό, γράφοντας: «Αντίο Νιόνιο. Τελικά τα χρόνια έτρεξαν χύμα. Τέλος εποχής».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Foteini Darra Official (@foteini.darra)

Ανδρέας Μικρούτσικος για Διονύση Σαββόπουλο: Μεγάλωσα μαζί του, έχω τη χαρά να τον έχω γνωρίσει από κοντά

Τη σχέση του με τον αείμνηστο Διονύση Σαββόπουλο περιέγραψε ο Ανδρέας Μικρούτσικος, δηλώνοντας πως μεγάλωσε με τα τραγούδια του και είχε τη χαρά να τον γνωρίσει προσωπικά.

Ο σπουδαίος τραγουδοποιός και συνθέτης νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες, μετά από επιδείνωση της κατάστασής του, και άφησε την τελευταία του πνοή την Τρίτη 21 Οκτωβρίου στα 81 του χρόνια.

 Μιλώντας το πρωί της Τετάρτης στο «Buongiorno», ο Ανδρέας Μικρούτσικος αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο, ενώ θυμήθηκε την πρώτη του εικόνα από εκείνον, όταν ήταν παιδί και τον είδε να συμμετέχει σε πορεία ειρήνης τη δεκαετία του 1960 κρατώντας μια κιθάρα.

«Είμαι γεμάτος με τον Σαββόπουλο. Με τον Σαββόπουλο μεγάλωσα. Έχω τη χαρά να τον έχω γνωρίσει από κοντά, να έχω συνομιλήσει, έχω ακόμα και παιδική εικόνα από τον Σαββόπουλο. Δηλαδή, ο Λαμπράκης πέθανε το 1963., τον σκότωσαν οι παρακρατικοί και μετά άρχισε, επειδή έκανε πορείες ειρήνης, Μαραθώνα – Αθήνα. Σε μία από αυτές, μικρός εγώ, είδα τον Σαββόπουλο με κιθάρα. Είχε έρθει από τη Θεσσαλονίκη με ένα φορτηγό. Ήταν με μία κιθάρα και περπατούσε με την κιθάρα. Είναι η πρώτη μου εικόνα» ανέφερε ο παρουσιαστής.

Γλυκερία για Διονύση Σαββόπουλο: «Υπήρξε πρωτοπόρος»

Κύμα συγκίνησης προκάλεσε ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου. Ο κορυφαίος τραγουδοποιός άφησε την τελευταία του πνοή, μετά από νοσηλεία, λόγω επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του. Τα τελευταία χρόνια, έδινε μάχη με τον καρκίνο.

Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που μίλησαν δημόσια για εκείνον ήταν και η Γλυκερία, η οποία, εμφανώς συντετριμμένη, ευχαρίστησε τον Διονύση Σαββόπουλο για την κληρονομιά που άφησε πίσω του και εξέφρασε τον θαυμασμό της για εκείνον.

Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αποχαιρετά τον Διονύση Σαββόπουλο: «Ό,τι έζησα μαζί σου, κόσμημα στην ψυχή μου»

Θλίψη έχει προκαλέσει στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου, το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου. Ο κορυφαίος τραγουδοποιός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, ύστερα από περίοδο νοσηλείας σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Τα τελευταία χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο.

Με μία ανάρτηση στο Instagram, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη αποχαιρέτησε τον σπουδαίο καλλιτέχνη, αναπολώντας στιγμές από τη μακροχρόνια συνεργασία και φιλία τους. Η ερμηνεύτρια, που μόλις είχε φτάσει στον Καναδά όταν έμαθε για τον θάνατό του, εξέφρασε τη θλίψη της για τον χαμό του ανθρώπου που θεωρούσε δάσκαλο και συνοδοιπόρο της.

Πορτοκάλογλου για τον Σαββόπουλο: Μένω ορφανός για τρίτη φορά, η συγκινητική ανάρτηση του

Με μια λακωνική αλλά ιδιαίτερα συγκινητική ανάρτηση αποχαιρέτησε ο Νίκος Πορτοκάλογλου τον σπουδαίο καλλιτέχνη, Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, το βράδυ της Τρίτης.

«Έχω χάσει εδώ και χρόνια τους δύο γονείς μου. Σήμερα μένω για τρίτη φορά ορφανός» έγραψε συγκεκριμένα ο Έλληνας ερμηνευτής σε ανάρτησή του στο Facebook.

Διονύσης Σαββόπουλος: Όταν η Χούντα λογόκρινε το «Ζεϊμπέκικο» επειδή «δεν συνεμορφώθη με τας υποδείξεις»

Θύμα λογοκρισίας της Χούντας είχε πέσει το «Ζεϊμπέκικο», ένα από τα γνωστότερα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος, που εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή τη δεκαετία του 1960, είχε «ενοχλήσει» τη δικτατορία των συνταγματαρχών, όπως φαίνεται και από τα αρχεία που δημοσίευσαν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ), για να τιμήσουν τον θάνατό του.

Το κομμάτι είχε απορριφθεί από την τότε Πρωτοβάθμιο Επιτροπή Ελέγχου Μουσικών Τεμαχίων της τότε Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών. «Απορρίπτεται» είναι η σφραγίδα που μπήκε στην παρτιτούρα του τραγουδιού. Στη σελίδα των στίχων αναφέρεται: «Απερρίφθη υπό της πρωτοβαθμίου επιτροπής διότι δεν συνεμορφώθη με τας υποδείξεις της Επιτροπής και περιέχει ανατρεπτικά νοήματα».

Το Δελτίο Ελέγχου της επιτροπής έχει και πιο συγκεκριμένες πληροφορίες. Τα μέλη της επιτροής ζήτησαν να αλλαχθεί ή να απαλειφθεί ο 6ος στίχος του CANTO «ο πατέρας μου ο Μπάτης ήρθε από τη Σμύρνη … όσοι αγαπούνε το βρώμικο ψωμί». Επίσης, με τη μειοψηφία ενός μέλους, η επιτροπή ζήτησε να αλλαχθούν ή να απαλειφθούν οι στίχοι «Ώσπου οι τροχιές μας συναντούνε τις βασικές σου τις Αρχές».

Πάντως, πιο κάτω διευκρινίζεται: «Εντολή κ. Γενικού. Να εγκριθεί ως έχει άνευ βελτιώσεων. 23/10/72».

 

Αναλυτικά η ανάρτηση των ΓΑΚ:

Διονύσης Σαββόπουλος (1944 – 2025)

Ο Διονύσης Σαββόπουλος εμφανίστηκε στη μουσική σκηνή της χώρας τη δεκαετία του 1960 και, κυρίως, την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Ο Σαββόπουλος, συνδυάζοντας με έναν δικό του τρόπο την ελληνική παραδοσιακή μουσική με το δυτικό ροκ, μίλησε για ζητήματα που απασχολούσαν την αναδυόμενη στον δημόσιο και πολιτικό βίο νεολαία. Την περίοδο της χούντας τα τραγούδια του Σαββόπουλου εκφράζουν τη νεανική κουλτούρα και την κουλτούρα της ελεύθερης έκφρασης και της αντίστασης απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα της δικτατορίας.

Ο Σαββόπουλος, όπως και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες, έπρεπε να προσπελάσουν το ψαλίδι της λογοκρισίας. Τα τεκμήρια της ανάρτησης αφορούν τη λογοκρισία του εμβληματικού τραγουδιού του Σαββόπουλου «Ζεϊμπέκικο» από την επιτροπή λογοκρισίας της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών το αρχείο της οποίας βρίσκεται στην Κεντρική Υπηρεσία των ΓΑΚ.