Έκκληση για πολιτική αναγέννηση από την “Ομάδα Πολιτών” – Ενεργοποίηση Σαμαρά – Καραμανλή;;;

Παρουσιάστηκε η διακήρυξη της πρωτοβουλίας στην οποία συμμετέχουν 90 προσωπικότητες – Εκτιμήσεις για προαναγγελία πολιτικής κίνησης με άξονα τον Αντώνη Σαμαρά

Με έκκληση προς δύο πρώην πρωθυπουργούς να αναλάβουν ενεργό ρόλο για την πολιτική ανασύνταξη και αναγέννηση της χώρας, παρουσιάστηκε σήμερα η διακήρυξη της πρωτοβουλίας που υπογράφεται από την αποκαλούμενη «Ομάδα Πολιτών», μια κίνηση στην οποία συμμετέχουν 90 προσωπικότητες του δημόσιου βίου.

Η σύνθεση της ομάδας και οι δημόσιες τοποθετήσεις των πρωταγωνιστών, ερμηνεύονται από πολλούς ως προανάγγελία πολιτικής πρωτοβουλίας ή και νέου κόμματος, με τον Αντώνη Σαμαρά να θεωρείται επίκεντρο αυτής της πιθανής εξέλιξης.

Κατά την παρουσίαση, άτυπο ρόλο συντονιστή ανέλαβε ο Μελέτης Μελετόπουλος, με δίπλα του τον καθηγητή Γιάννη Μάζη, ενώ στη λίστα των υπογραφών συναντώνται πρόσωπα από τον πατριωτικό χώρο της Δεξιάς, αλλά και προερχόμενοι από την ευρύτερη Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας στο εγχείρημα έναν υπερκομματικό τόνο, τουλάχιστον σε επίπεδο δηλώσεων.

Διακήρυξη με αιχμές για τα υπάρχοντα κόμματα

Στο κείμενο της διακήρυξης γίνεται σκληρή αποτίμηση της κατάστασης της χώρας, ενώ καταγράφεται η ανάγκη για πολιτική ανασυγκρότηση και εθνική επαγρύπνηση, υπό το βάρος γεωπολιτικών και κοινωνικών προκλήσεων.

Η «Ομάδα Πολιτών» τάσσεται υπέρ της συμμετοχής πολιτικών από υπάρχοντες σχηματισμούς στην προσπάθεια αυτή, ωστόσο απορρίπτει τα υφιστάμενα κόμματα ως φορείς αλλαγής, σημειώνοντας:

«Την ανασύνταξη της χώρας και τη δημιουργία αξιόπιστης εναλλακτικής δύναμης διακυβέρνησης δεν μπορούν να την αναλάβουν ούτε τα διαρκώς συρρικνούμενα κόμματα εξουσίας, ούτε τα μικρομεσαία κόμματα διαμαρτυρίας».

Έμμεση αναφορά σε Σαμαρά και Καραμανλή

Το ενδιαφέρον στρέφεται στην σαφή περιγραφή του τύπου ηγεσίας που – σύμφωνα με τη διακήρυξη – απαιτείται σήμερα:

«Ηγετικές πολιτικές προσωπικότητες με κυβερνητική εμπειρία, ακεραιότητα, παιδεία και αποδεδειγμένο πατριωτισμό… που έχουν πίστη στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, αλλά και την ικανότητα να βλέπουν την Ελλάδα ως ισότιμο μέλος της Δύσης».

Παρότι δεν κατονομάζονται, η αναφορά θεωρείται ότι στοχεύει ευθέως στους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, με την αποστροφή να κορυφώνεται:

«Αυτές οι προσωπικότητες, ακόμη και αν δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να εφευρεθούν. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν και πρέπει να επιστρατευθούν!»

Κάλεσμα ενεργοποίησης – Προς πολιτικό σχηματισμό;

Οι υπογράφοντες δηλώνουν «ενεργοί και αγωνιζόμενοι πολίτες» και καλούν ευθέως τα πρόσωπα αυτά να αναλάβουν τις ευθύνες τους, με φράσεις που συνδυάζουν επείγον πολιτικό μήνυμα και διάθεση συσπείρωσης:

«Η συγκυρία το επιβάλλει και η κοινωνία το χρειάζεται επειγόντως».

Η παρουσίαση της διακήρυξης και το κάλεσμα προς πρόσωπα με κυβερνητική εμπειρία και ισχυρό διεθνές κύρος τροφοδοτεί σενάρια για την πολιτική επανεμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά, με κύκλο υποστηρικτών που ενδέχεται να οδηγήσει είτε σε νέα πολιτική κίνηση, είτε σε ισχυρή παρέμβαση στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, υπό το φως της αναδιάταξης του πολιτικού χάρτη.

Στην διακήρυξή τους οι 91 υπογράφοντες, ενεργοί πολίτες, Έλληνες και Ελληνίδες, αναφέρουν τα εξής:

1. Σε περίοδο πρωτοφανών γεωπολιτικών ανατροπών, πολεμικών συρράξεων και αλλαγών συνόρων, η Ελλάδα αντιμετωπίζει απροκάλυπτη και άμεση αμφισβήτηση της εδαφικής της ακεραιότητας, καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Διακυβεύεται η σταθερότητα της περιοχής και ο ρόλος της χώρας μας ως παράγοντα σταθερότητας. Η πολιτική της υποτιθέμενης «ελληνοτουρκικής φιλίας» έχει αποδειχθεί ολέθρια για την χώρα μας και επωφελής μόνον για την Τουρκία, καθώς ο ατέρμονος και χωρίς αποτέλεσμα διάλογος νομιμοποιεί τις παράνομες τουρκικές αξιώσεις. Το ελληνικό κράτος παραιτείται από νόμιμα δικαιώματά του όταν η Τουρκία απειλεί με αντίποινα. Η μαζική και ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών από άλλες ηπείρους, με διαφορετικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά, θέτει σε κίνδυνο την εθνική και κοινωνική συνοχή. Η εξαγορά υποδομών, γης και ακινήτων από αλλοδαπούς σε ακριτικές περιοχές οδηγεί σε επικίνδυνη απώλεια ελέγχου της χώρας. Η ασκούμενη τα τελευταία χρόνια εξωτερική πολιτική  έχει οδηγήσει την χώρα μας σε γεωπολιτικό αδιέξοδο και σε καταρράκωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας.

2. Εσωτερικά, η Ελλάδα βιώνει μία περίοδο καθίζησης, χωρίς προηγούμενο:

-Δημογραφικά, καταρρέει στην κυριολεξία, ενώ η νεολαία μεταναστεύει μαζικά στο εξωτερικό.

-Η ύπαιθρος ερημώνει, η γεωργία, η βιοτεχνία και η βιομηχανία φθίνουν.

-Η δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια υγεία έχουν υποβαθμιστεί ανησυχητικά.

-Η ανομία, η εγκληματικότητα και η βία έχουν εκτοξευθεί σε πρωτοφανή ύψη.

-Η οικολογική καταστροφή ολόκληρων περιοχών στην Εύβοια, στην Θράκη, στην Θεσσαλία, στην Αττική, στην Χίο και αλλού δημιουργεί πλήγματα χωρίς προηγούμενο.

-Η βεβιασμένη “πράσινη μετάβαση” εκτόξευσε το κόστος ενέργειας σε περίοδο μείωσης των διεθνών τιμών πετρελαίου, πλήττοντας τα  νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

-Το κύμα ακρίβειας απαξιώνει (ίδιο κατά κεφαλήν εισόδημα με το 2009 αλλά 40% χαμηλότερη αγοραστική δύναμη, λόγω πληθωρισμού) το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων.

-Οι  μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας και που κράτησαν την χώρα όρθια στα χρόνια της κρίσης, έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο με την εξοντωτική φορολογία και με τις εξαντλητικές ρυθμίσεις και κανονισμούς.

-Οι εξαγορές υποδομών εθνικής και κοινωνικής σημασίας (ενέργεια, αεροδρόμια, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, επικοινωνίες κ.λπ.) δεν δημιούργησαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά οδήγησαν την χώρα σε απώλεια ελέγχου των υποδομών της. Θα πρέπει να σημειωθεί ιδιαίτερα η συρρίκνωση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, καθώς και της ναυπηγικής βιομηχανίας, παρά το ότι τα ελληνικών συμφερόντων πλοία αντιπροσωπεύουν το 59% του στόλου των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

-Η οικονομική πολιτική, μείγμα επιδομάτων, επιδοτήσεων, «προγραμμάτων» κλπ., δίχως παραγωγικές επενδύσεις και αναπτυξιακό σχέδιο,  οδηγεί στην διαιώνιση της οικονομικής καχεξίας.

-H μη εκμετάλλευση  του τεράστιου δυναμικού υδρογονανθράκων που διαθέτει η Ελληνική Αποκλειστική Ζώνη, αλλά και των κρίσιμων για την σύγχρονη τεχνολογία ορυκτών του Ελληνικού χώρου προκαλεί τεράστια απώλεια δυνητικού εθνικού προϊόντος και γεωπολιτικής ισχύος, κάτι που η κυβέρνηση αποκρύπτει.

3. Η σημερινή κυβέρνηση ιδεολογικά βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικής κοινωνίας, έχοντας υιοθετήσει την γραμμή της «πολυπολιτισμικότητας» και του (ήδη απαξιωμένου διεθνώς) κινήματος woke. Η ελληνική ταυτότητα, η παράδοση, η γλώσσα, η ιστορία, η οικογένεια, ο πατριωτισμός, η θρησκεία μας, δεν ανήκουν στις προτεραιότητές της, και μάλιστα προκαλούν απέχθεια σε κορυφαία στελέχη της. Η κριτική σκέψη και η αμφισβήτηση του κυρίαρχου κυβερνητικού αφηγήματος διώκεται. Υποκλοπές, προσπάθεια ελέγχου των μμε και των μκδ, υπονομεύουν τα θεμέλια της δημόσιας ζωής.

Το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» απαξιώθηκε πολιτικά με την τραγωδία των Τεμπών και ηθικά με όσα την ακολούθησαν. Η αδυναμία απόδοσης δικαιοσύνης ανατρέπει τα θεμέλια του κράτους δικαίου και ακυρώνει το κοινωνικό συμβόλαιο επί του οποίου συγκροτείται το πολιτικό οικοδόμημα. Η χώρα βιώνει ένα πρωτοφανές στην ελληνική ιστορία κύμα οργής, που έγινε ανάγλυφο με τις τεράστιες διαδηλώσεις σε όλον τον κόσμο. Τα Τέμπη υπήρξαν ο καταλύτης για την συνειδητοποίηση της συνολικής εθνικής παρακμής, που απειλεί το ίδιο το μέλλον της χώρας. Τώρα έρχεται να προστεθεί το κύμα σκανδάλων, που δημιουργεί γενικευμένη οργή και αποστροφή στην κοινή γνώμη. Το αίτημα της κάθαρσης και της επανεκκίνησης προβάλει ως επιτακτικό και γενικό αίτημα.

Όχι μόνον η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά, αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις στην υπαρξιακών διαστάσεων κρίση. Δεν έχει όραμα για το μέλλον, δεν παράγει πολιτικές προτάσεις. Περιορίζεται στην διαχείριση της αποσύνθεσης της χώρας, μέσα από προπαγάνδα, επικοινωνιακές ασκήσεις και ξύλινη γλώσσα. Αδυνατεί να εμπνεύσει και να εμψυχώσει την κοινωνία. Τα σημερινά κόμματα, μικρά, μεσαία και μεγάλα, είναι μέρος του προβλήματος και αντανακλούν τις παθογένειές του. Δημοσκοπικά κυριαρχεί ο «κανένας». Ζητείται ρεαλιστική και πειστική απάντηση στο αδιέξοδο.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

1. Αγουρίδης Δημήτριος, CEO INTUS SMARTCITIES, CANADA
2. Αλικάκος Νικόλαος, Υποστράτηγος ε.α., Πρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
3. Ανεψιού Γεώργιος, Ταξίαρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α., Δρ Διεθνούς Δικαίου
4. Αργυρόπουλος Κωνσταντίνος, αξιωματικός ε.α., συγγραφέας, Βετεράνος πολέμου Κύπρου 1974
5. Αϋφαντής Γεώργιος, πρέσβυς ε.τ.
6. Βάρος Χρόνης, φιλόλογος, ιστορικός ερευνητής, MA νεώτερης και σύγχρονης ιστορίας Πανεπιστημίου Νεάπολης Πάφου
7. Βερή Μαργαρίτα, Μαθηματικός
8. Βερούτης Αγησίλαος, Επιχειρηματίας, Οικονομικός Αναλυτής
9. Βλασακίδης Ευστράτιος, Λέκτωρ Πληροφορικής
10. Βλασακίδης Χρήστος, Φοιτητής ΠΑΜΑΚ
11. Γαϊτάνης Μιχαήλ, Υποπτέραρχος Πολεμικής Αεροπορίας ε.α.
12. Γερογλής Παναγιώτης, Υποστράτηγος ε.α.
13. Γιαβάσογλου Κωνσταντίνος, νομικός, πρ. στέλεχος τράπεζης, πρ. κοινοτικός σύμβουλος Φιλοθέης, Πρόεδρος Συλλόγου    Προστασίας Περιβάλλοντος Φιλοθέης
14. Γιακουβάκη Γλυκερία, Επιχειρηματίας
15. Γρίβας Κωνσταντίνος, Καθηγητής Γεωπολιτικής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων
16. Δημητρόπουλος Παναγιώτης, Φαρμακοποιός
17. Άννα Δοντά, Δημοσιογράφος, Μέλος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
18. Δουδούμης Γεώργιος, πρ. πλρ. Υπουργός Οικονομικών και Εμπορικών υποθέσεων, συγγραφέας
19. Ζαρκάλη Ιουλία, Αρχιτέκτων Μηχανικός
20. Ζηκόπουλος Ευστράτιος, cand. PhD Geopolitics, MSc Geopolitics, NKUA
21. Ζωγράφου Αναστασία, Βιοτέχνης
22. Θεοφιλόπουλος Θεόφιλος, Οικονομολόγος
23. Θεοφιλόπουλου Βιργινία, Ψυχολόγος
24. Θωμαΐδου Χαρίκλεια, Στέλεχος ΟΣΕ
25. Καζάρα Αγγελική, Φιλόλογος
26. Καλεντερίδης Σάββας, Αξιωματικός ε.α., εκδότης, συγγραφέας
27. Καλικάκης Γεώργιος, Ταξίαρχος ε.α.
28. Καπακλής Νικόλαος, MSc Human Ressources Management
29. Καψάσκης Πέτρος-Διονύσιος, Διδάκτωρ Πολιτιστικής Διπλωματίας
30. Καραβίδας Στέφανος, MSc Διεθνών Σχέσεων, υπ. Δρ ΕΚΠΑ, Επισμηναγός (Ι) ε.α.
31. Καραγιαννακίδης Νικόλαος, Δικηγόρος
32. Καραφωτιάς Παναγιώτης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων
33. Κατσαρός Παναγιώτης, Αντιπτέραρχος ε.α.
34. Κομηνός Λάκης, Ηθοποιός
35. Κοντράρου Τζώρτζια, Δημοσιογράφος
36. Κουκούτσης Σπυρίδων, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
37. Κουρούσης Γεώργιος, Ελαιοπαραγωγός
38. Κυπριανίδης Επαμεινώνδας, Νευροχειρουργός
39. Κωνσταντάκη Ειρήνη, αγρότισσα
40. Λαυρέντζος Αναστάσιος, Οικονομολόγος
41. Λεβέντη Αντωνία, Φιλόλογος-Εκπαιδευτικός
42. Λεφάκης Νικόλαος, Σμήναρχος ε.α., Μέλος ΕΛΙΣΜΕ
43. Λιβάνης Ηλίας του Αντώνη, Εκδότης
44. Μάζης Ιωάννης Θ., ομ. Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας & Γεωπολιτικής Θεωρίας ΕΚΠΑ
45. Μανωλά Άννα, Καθηγήτρια Δημοσίων Σχέσεων
46. Μαρτζούκος Βασίλειος, αντιναύαρχος (ε.α.), Επίτιμος Διοικητής ΣΝΔ
47. Μελετόπουλος Μελέτιος-Ταΰγετος Η., Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης, Διδάκτωρ Ιστορίας ΕΚΠΑ, Διευθυντής Λυκείου
48. Μπαλτζώης Ιωάννης, Αντιστράτηγος ε.α., Πρόεδρος ΕΛΙΣΜΕ
49. Μπασκαλής Αντώνης, Σπουδαστής Σχολής Εμπορικού Ναυτικού
50. Μπέζας Εμμανουήλ, Μηχανικός Ορυκτών Πόρων, Γεωπολιτικός Αναλυτής
51. Μπισακτσή Ειρήνη, Φοιτήτρια Ψυχικής Υγείας
52. Μπούτος Γεώργιος, ε.τ. Διευθυντής Διεύθυνσης Δ/νσης Επεξεργασίας Νομοθετικών Πράξεων του Γ.Λ.Κ.
53. Νεάρχου Περικλής, Πρέσβης ε.τ., π. Πρόεδρος Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών
54. Νούκα Αριάδνη, Δικηγόρος
55. Νταβρής Γεώργιος, Αντιπτέραρχος ε.α.
56. Ντίνος Κωνσταντίνος, Ψυχίατρος
57. Οικονομίδης Πέτρος, Επιχειρηματίας
58. Παναγιώτου Σταύρος, Καθηγητής ΕΜΠ
59. Παντζαρίδου Δέσποινα, Προϊσταμένη Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης
60. Παπαγκώστης Θεόδωρος, Επισμηναγός ε.α.
61. Παπαδοπούλου Θωμαή-Αντρια, Ψυχολόγος, Στέλεχος Επιχειρήσεων
62. Παπανικολάου Ευγενία (Τζένη), Εκπαιδευτικός
63. Παπανικολάου Κυριάκος, Λέκτωρ Δημοσίου Δικαίου ΔΠΘ
64. Παππά Δήμητρα, Υποδιευθύντρια PNC/USA
65. Πατσόγιάννης Ευάγγελος, Γεωπόνος, π. Πρόεδρος ΝΟΔΕ Αρκαδίας
66. Παυλόπουλος Ευστάθιος, Γεωπόνος MSc, Επιχειρηματίας
67. Παυλόπουλος Ιωάννης, Ναύαρχος ε.α., Επίτιμος Αρχηγός Στόλου
68. Παύλος Παναγιώτης, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Oslo University
69. Πύργαρης Γεώργιος, οικονομολόγος, ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας
70. Πουκαμισάς Γιώργος, Πρέσβης ε.τ.
71. Ρολόης Δημήτριος, Νευροχειρουργός
72. Ρωμανος Κωνσταντίνος, ομ. καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου
73. Σαρήπαπας Ανάργυρος, Αντιστράτηγος ε.α., Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας
74. Σιδηροπούλου Χαρίκλεια, Θρησκειολόγος-Ψυχολόγος
75. Σπίνος Αντώνης, Επιχειρηματίας
76. Στρούμπας Βασίλειος, Ιατρός
77. Τασιός Πέτρος, Διεθνολόγος με ειδίκευση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, στέλεχος ναυτιλίας
78. Τζούμης Λάμπρος, Αντιστράτηγος ε.α.
79. Τζωρτζίνης Δημήτρης, Γυναικολόγος, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου Καλαμάτας
80. Τσαπρούνης Νικόλαος, Καθηγητής Σ.Α.
81. Τσελέντης Διονύσης, φιλόλογος, πρώην Συνδιευθυντής Κολλεγίου Αθηνών
82. Τσικόπουλος Γεώργιος, Παιδοχειρουργός
83. Τσιότος Γρηγόρης, Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής, Missouri Kansas, USA
84. Φαλούκας Αθανάσιος, Φυσικός, πρώην Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Παιδαγωγικής Εταιρείας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
85. Φαράκλας Ιωάννης, Εκδότης ALL ABOUT SHIPPING, London
86. Φίλης Γεώργιος, Διδάκτωρ Γεωπολιτικής Παν. Durham (HB), Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Γεωπολιτικός Αναλυτής
87. Φιλιππίδου Όλγα, Ψυχολόγος, Στέλεχος Επιχειρήσεων
88. Φραγκούδης Γεώργιος, συντ. Καθηγητής Μ.Ε., Εκδότης
89. Φωτόπουλος Αθανάσιος, Ιστορικός, Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
90. Χαραλαμπίδης Γιάννος, Νομικός, Δρ Διεθνών Σχέσεων
91. Χατζηδημητρίου Νάσος, Χρηματιστής