Αβέβαιη η εικόνα της φετινής ελαιοκομικής χρονιάς – Μεγάλη ανομοιομορφία παραγωγής και πιέσεις στις τιμές

Η εικόνα της φετινής παραγωγής ελαιολάδου παραμένει θολή, με την Κρήτη να αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των έντονων διαφορών που εμφανίζονται από περιοχή σε περιοχή. Στα δυτικά του νησιού παραγωγοί και ελαιουργεία αναφέρουν πολύ καλές αποδόσεις, ενώ όσο μετακινείται κανείς προς τα ανατολικά, οι αναφορές κάνουν λόγο για σαφώς πιο προβληματικές σοδειές. Πρόκειται συνολικά για μια χρονιά που μοιάζει να αφήνει περισσότερους χαμένους παρά κερδισμένους, αφού η εγχώρια παραγωγή αναμένεται να κινηθεί κάτω από τον μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας, πλησιάζοντας το όριο των 200.000 τόνων. Και σε μια αγορά όπου η τελική πρόσοδος προκύπτει από το γινόμενο ποσότητας και τιμής, το γεγονός αυτό έχει βαρύνουσα σημασία.

Στο μέτωπο της ποιότητας, έχει εντοπιστεί μια τάση υπερβολικής προβολής μεμονωμένων προβληματικών παρτίδων ελαιολάδου, τόσο στα μέσα ενημέρωσης όσο και στα κοινωνικά δίκτυα. Ο όρος «προβληματικό» άλλωστε παραμένει σχετικός, καθώς ακόμη και παραγωγοί που έχουν συνηθίσει σε εξαιρετικά χαμηλές οξύτητες θεωρούν «κατώτερο» ένα κατά τα άλλα άριστο λάδι τεσσάρων ή πέντε γραμμών. Σε χημικό επίπεδο η οξύτητα επηρεάζει σαφώς την τιμή που προσφέρει το εμπόριο, ωστόσο δεν παρατηρούνται γενικευμένα φαινόμενα υποβάθμισης που να δικαιολογούν σοβαρή μείωση τιμής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στη Δυτική Πελοπόννησο, κυρίως στους αρδευόμενους ελαιώνες, όπου οι αποδόσεις είναι αισθητά περιορισμένες.

Στις τιμές παραγωγού, όσοι κατάφεραν να βγάλουν φέτος υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο διεκδικούν ποσά άνω των 5 ευρώ το κιλό, ακόμη και στο πιο πυκνό διάστημα της συγκομιδής. Η αγορά κατά κανόνα κινείται στα 4,60 με 4,80 ευρώ για έξτρα παρθένα έως πέντε γραμμές, ενώ από εκεί και πάνω η κλιμάκωση γίνεται αρνητική, περίπου κατά 10 με 15 λεπτά ανά γραμμή. Ο βιομηχανικός άσσος έχει περιοριστεί στα 3,80 ευρώ, ακολουθώντας κατά γράμμα τη διαμόρφωση της τιμής στην Ισπανία. Στη Λακωνία, τα εργοστάσια κρατούν σταθερές τιμές, με ενδεικτικές προσφορές έως 5,20 ευρώ για το συμβατικό και 5,60 ευρώ για το βιολογικό.

Σε διεθνές επίπεδο, η εικόνα παραμένει ρευστή. Στην Ισπανία παρατηρείται μια οριακή ανάκαμψη για το έξτρα παρθένο, με τα φρέσκα λάδια σε ορισμένες ΠΟΠ ζώνες να φτάνουν τα 5,50 ευρώ, ενώ κατά βάση οι τιμές κυμαίνονται μεταξύ 4,60 και 4,90 ευρώ. Στην Ιταλία, όπου τα διαθέσιμα αποθέματα αγγίζουν τους 130.000 τόνους, οι λίστες τιμών κινούνται από 7,40 έως 8,40 ευρώ για λάδια έως τεσσάρων γραμμών, με τα κλαδικά μέσα να προαναγγέλλουν νέο κύκλο υποχώρησης.

Η φετινή χρονιά δείχνει να διαμορφώνει μια σύνθετη και ανομοιόμορφη αγορά, όπου οι πραγματικές δυνατότητες των παραγωγών καθορίζονται από την ποιότητα της σοδειάς τους και από την ισορροπία που θα επιτευχθεί μεταξύ προσφοράς και ζήτησης τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.